Szkaradnica (Synanceia verrucosa)
Występowanie
Szkaradnica zamieszkuje Ocean Indyjski i Spokojny. Zasięg występowania tej ryby rozciąga się od wschodnich wybrzeży Afryki, Morza Czerwonego i Madagaskaru, przez Malediwy, Sri Lankę, wyspy Indonezji, Oceanię, północno-wschodnie wybrzeża Australii po Polinezję Francuską.
Budowa zewnętrzna
Szkaradnica należy do ryb z rodziny skorpenowate (Scorpaenidae) oraz do rzędu skorpenkoształtne (Scorpaeniformes). Posiada maskujące ubarwienie, kamuflujące ją na skalistym podłożu. Barwa ciała jest szaro brązowa, w żółte, czerwone lub pomarańczowe plamy. Ciało jest krępe, pokryte kolcami. Głowa jest duża i szeroka. Oczy są stosunkowo małe. Usta są duże, z przecięciem skośnym. Płetwy piersiowe są duże. Płetwa grzbietowa zawiera 13 ostrych kolców. Płetwa ogonowa jest zaokrąglona. Gatunkiem podobnym jest Synanceia horrida.
Biologia
Szkaradnica zamieszkuje słone wody morskie. Żyje głównie w strefie przybrzeżnej, na rafach koralowych i wodach o skalistym dnie. Pozostaje blisko swoich kryjówek na dnie. Przebywa zagrzebana w podłożu (zagrzebuje się za pomocą płetw piersiowych), czyhając w ukryciu na swoje ofiary. Prowadzi nocny tryb życia. Spotykana jest samotnie lub w małych grupach. Samica składa jaja na dno oraz między kamienie. Wylęg następuje po 3 dniach. Szkaradnica ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). Jest rybą drapieżną. Żywi się małymi rybami oraz bezkręgowcami dennymi (skorupiakami oraz mięczakami). Do jej naturalnych wrogów zaliczyć można płaszczki oraz rekiny. Ryba hodowana w akwariach publicznych i poławiana w celach konsumpcyjnych.