Tuńczyk pospolity (Thunnus thynnus)

Występowanie
Tuńczyk pospolity jest szeroko rozpowszechniony w północnym Atlantyku od koła podbiegunowego na północy, aż po równik na południu. Spotykany jest również w Zatoce Meksykańskiej i Morzu Karaibskim w Ameryce Środkowej oraz w Morzu Północnym, w Bałtyku i Morzu Śródziemnym w Europie.
Budowa zewnętrzna
Tuńczyk pospolity – głowa duża. Oczy małe. Pysk spiczasty. Ciało torpedowate. Ubarwienie boków i spodu srebrzystobiałe. Grzbiet jest nieco ciemniejszy, ciemnoniebieski. Na bokach i brzuchu szereg bezbarwnych plam i linii. Łuski pokrywająca ciało drobne, nieco większe w części piersiowej. Płetwy piersiowe krótkie, osadzone wysoko po bokach ciała. Dwie płetwy grzbietowe, z niewielką przerwą między nimi. Pierwsza płetwa grzbietowa jest dłuższa i niższa, barwy żółtej bądź niebieskiej, wyposażona w 13-15 twardych promieni. Druga barwy czerwono-brązowej, posiada 1 promień twardy i 13-15 miękkich. Za drugą płetwą grzbietową znajduje się jeszcze 8-9 mniejszych płetw. Płetwy brzuszne małe, przesunięte do przodu. Płetwa odbytowa przypomina drugą płetwę grzbietową, ubarwiona żółto, z ciemną obwódką. Płetwa ogonowa ciemna, wcięta, w kształcie półksiężyca. Trzon ogona z wyraźnym kilem.
Biologia
Tuńczyk pospolity jest słonowodny. Toleruje szerokie wahania temperatur. Przebywa głównie na wodach otwartych, ale sezonowo zbliża się do brzegu. Zwykle przebywa na głębokości między 0-100 m, maksymalnie do 985 m. Podczas wędrówek tworzy ogromne ławice. Większe osobniki przebywają pojedynczo. Rozród odbywa się w zależności od rozmieszczenia od kwietnia do sierpnia. Samica składa do 10 mln ziaren ikry. Złożona ikra swobodnie unosi się w toni wodnej. Średnica ikry wynosi ok od 1 do 1,2 mm. Wylęg następuje po upływie ok. dwóch dni. Larwa po wylęgu mierzy ok.3 mm. Dojrzałość płciową osiąga między trzecim a piątym roku życia (przy długości ciała około 1.2 m). Żyje maksymalnie do ponad 30 lat, zwykle jednak krócej do 15. Jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem (kategoria EN na liście IUCN). Młode osobniki żywią się skorupiakami, w późniejszym okresie innymi rybami oraz mięczakami.
Siuuuu
uky