Wieszczek (Pyrrhocorax graculus)

Wstęp

Krukowaty średniej wielkości, nieco większy od kawki (Corvus monedula). W kraju sporadycznie lęgowy, rzadko zalatujący. Ptak towarzyski, tworzy stada. Gatunkiem podobnym jest wrończyk (Pyrrhocorax pyrrhocorax) z dłuższym, czerwonym dziobem. Gatunek płochliwy. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN).

Wygląd

Tęczówka oczna ciemnobrązowa. Dziób wąski, nieznacznie zakrzywiony, żółty. Głowa stosunkowo mała. Ubarwienie całego ciała czarne. Skrzydła i ogon z niebieskawym, metalicznym połyskiem. Ogon stosunkowo długi. Nogi krótkie, czerwone. Brak dymorfizmu płciowego. Osobniki młodociane są bardziej matowe, z ciemniejszymi nogami i końcem dzioba.

Występowanie

Występuje w górach Europy: Góry Kantabryjskie, Pireneje, Alpy, Apeniny, Góry Dynarskie; na Bliskim Wschodzie: Góry Pontyjskie, Kaukaz, Zagros, Elbrus; w Azji Środkowej: Hindukusz, Pamir, Tienszan, Ałtaj, Himalaje i Tybet. Ponadto także zamieszkuje Atlas Wysoki w Maroku w Afryce.

Biotop

Wieszczek jest gatunkiem wysokogórskim. Zamieszkuje tereny skaliste powyżej górnej granicy lasu. Spotykany był nawet na Mount Evereście. Podczas zim widywany jest na mniejszych wysokościach.

Lęgi

Gnieździ się w szczelinach lub półkach skalnych. Gniazdo zbudowane jest z korzonków, gałązek wyścielone jest sierścią, piórami i trawą. Samica składa od 3 do 6 jaj, od kremowych po jasnobrązowe, ciemno nakrapiane. Czas wysiadywania (przez samicę) wynosi od 18 do 20 dni. Samiec w tym czasie przynosi samicy pożywienie. Młode zyskują zdolność lotu po 29-31 dniach, a opuszczają gniazdo po 40 dniach. Obydwoje rodzice zajmują się opieką nad potomstwem.

Pokarm

W jego diecie znaleźć można zarówno zwierzęta bezkręgowe (owady, mięczaki), jak również pokarm roślinny (jagody, nasiona). Żywi się także odpadkami oraz szczątkami zwierząt.