Co to jest laurowiśnia? Czy można uprawiać ją w Polsce?
Może być krzewem, drzewem i żywopłotem – laurowiśnia to gatunek wszechstronny, niezwykle dekoracyjny, a co najważniejsze, wiecznie zielony. W ogrodach pełni funkcje efektywnego parawanu, a dodatkowo urozmaica krajobraz sezonowymi zmianami. Kiedy kwitnie laurowiśnia, można mieć też nadzieję na liczne odwiedziny – pszczoły i motyle uwielbiają delikatny aromat jej kwiecia.
Laurowiśnia wschodnia (Prunus laurocerasus), zwana jest również śliwą wawrzynolistną. Nazwa odwołuje się do faktu, że jej liście kształtem przypominają znany z kuchni wawrzyn szlachetny (Laurus nobilis). W rzeczywistości obie rośliny nie są spokrewnione, a laurowiśnia należy do rodziny różowatych i oryginalnie pochodzi z Azji Mniejszej oraz basenu Morza Śródziemnego. W przeciwieństwie do wawrzynu, jej liście i nasiona są silnie toksyczne, gdyż zawierają glikozyd, będący pochodną cyjanowodoru.
Jak wygląda laurowiśnia?
Laurowiśnie przyjmują postać krzewów lub małych drzew dorastających maksymalnej wysokości 5-15 m – w naszym dość chłodnym klimacie nie przekraczają nigdy kilku metrów. Ich największą ozdobą są ciemnozielone, grube, skórzaste i błyszczące liście o eliptycznym kształcie. Te najdłuższe mogą mieć nawet 20 cm.
W maju na pędach pojawiają się białe kwiatostany w postaci gron. W każdym znajduje się 30-40 drobnych kwiatów o kremowych płatkach, żółtych pręcikach i słodkim zapachu. Przy odpowiednio sprzyjających warunkach pogodowych z kwiatów zawiązują się czarne kuliste owoce, które są nie tylko ozdobą, ale i przysmakiem dla ptaków. Skrzydlaci goście nie potrafią trawić nasion laurowiśni, więc nie są one dla nich zagrożeniem.
To od właściciela zależy jak będzie wyglądać roślina w dojrzałości – za pomocą cięcia można ją utrzymywać w dowolnej wielkości i kształcie. Niekontrolowane krzewy laurowiśni rozrastają się nawet do 5 m na szerokość.
Uprawa laurowiśni – sadzenie i podlewanie
Naturalne warunki klimatyczne w Polsce nie przypominają tych nad Morzem Śródziemnym i z tego względu uprawa laurowiśni przez lata była w kraju dość lekceważona. Klimat się jednak wyraźnie ociepla, zimy są coraz słabsze, a w wielu regionach pogoda przypomina już Czechy i Węgry, gdzie laurowiśnie uprawia się z ogromnym powodzeniem.
Kto zdecyduje się na zakup krzewu śliwy wawrzynolistnej, powinien oczywiście zadbać o przygotowanie jej optymalnego stanowiska. Wymaga ono przede wszystkim luźnej, naprawdę dobrze przepuszczalnej ziemi. To jak szybko rośnie laurowiśnia będzie też zależeć od odpowiedniej podaży składników odżywczych – krzew przetrwa w ubogiej glebie, ale lepiej powodzić się mu będzie na żyznym podłożu.
Ponadto stanowisko powinno być słoneczne lub zacienione (duże zmiany nasłonecznienia w ciągu dnia nie są wskazane) oraz osłonięte od silnych wiatrów. Ten ostatni warunek jest kluczowy dla przetrwania laurowiśni w polskim klimacie.
Jak sadzić laurowiśnię? Sadzenie najlepiej jest przeprowadzić wczesną wiosną lub na jesień. Wykopana jama powinna być nieco większa niż bryła korzeniowa. Po umieszczeniu rośliny w ziemi należy się upewnić, że górne korzenie sięgają dokładnie powierzchni podłoża. Po zasypaniu i lekkim dociśnięciu gliny, sadzonkę dokładnie podlewamy i obsypujemy korą mulczującą. W pierwszych miesiącach po posadzeniu należy dbać o stałą wilgotność gleby, unikając jednak przelewania. Dojrzałe laurowiśnie potrzebują podlewania już jedynie w okresach suszy. Nawożenie nie jest potrzebne.
Kwiaty laurowiśni, fot. Studio Barcelona/Shutterstock
Kiedy przycinać laurowiśnię?
Przycinanie laurowiśni nie jest zabiegiem koniecznym, ale wskazanym. Zwłaszcza w pierwszych latach życia rośliny pozwala rozgałęzić pędy i zapewnić krzewowi pożądaną gęstość. Poza tym przycinanie daje kontrolę nad kształtem i wielkością rośliny, co jest ważne zwłaszcza w przypadku żywopłotów.
Cięcia dokonujemy późną wiosną lub na początku lata, gdy wszystkie kwiaty już przekwitną. W zależności od potrzeby można skracać pędy dość radykalnie lub dokonywać jedynie kosmetycznego cięcia. Dodatkowo po zimie warto jest co roku usunąć wszystkie części krzewu, które przemarzły lub zostały połamane.
Tabela przedstawiająca zalety uprawy laurowiśni; opracowanie własne
Jak rozmnożyć laurowiśnię?
Dobrą wiadomością dla ogrodników będzie fakt, że laurowiśnie da się stosunkowo łatwo rozmnażać za pomocą sadzonek pędowych. Kto jest odpowiednio cierpliwy, może więc sam wyhodować sobie swój własny żywopłot. Jak to zrobić?
Na końcu lata lub na początku jesieni należy z nowych, tegorocznych pędów poodcinać końcówki o długości 10-15 cm. Cięcia dokonujemy zawsze tuż pod oczkiem. Po usunięciu kilku dolnych liści pęd zanurzamy w wodzie, a następnie w preparacie do ukorzeniania (nie jest to absolutnie konieczne, ale wskazane). Tak przygotowane sadzonki umieszczamy w dobrze przepuszczalnym podłożu i utrzymujemy w cieple oraz wilgotności. Po ok. 3-4 tygodniach zakorzenione sadzonki można już wysadzić na zagon.
Problemy w uprawie laurowiśni
Laurowiśnie to niezwykle odporne na szkodniki i choroby krzewy, które zazwyczaj nie stwarzają ogrodnikom żadnych problemów. Ich piętą achillesową jest jednak wrażliwość na silne mrozy. Młode sadzonki przez kilka pierwszych lat należy więc na zimę bezwzględnie owijać białą agrowłókniną.
Wiecznie zielony żywopłot z laurowiśni, fot. Tob1900/Shutterstock
Która laurowiśnia na żywopłot? Odmiany i ich zastosowania
Na świecie jest już ok. 40 kultywarów laurowiśni, w tym „Aureovariegata” o ciekawych liściach z żółtymi obrzeżami. W Polsce cenione są przede wszystkim odmiany bardziej odporne na zimno, do których należy przede wszystkim „Schipkaensis” o dość luźnej strukturze i maksymalnej wysokości 2 m. Poza tym eksperci do chłodniejszych stref polecają odmianę „Serbica” o kulistym pokroju i drobnych liściach oraz „Zabeliana” tworzącą niskie, szerokie krzewy z poziomymi pędami i bardzo długimi liśćmi. Ta ostatnia doskonale nadaje się na żywopłoty.
Ponadto do sadzenia w szpalerze poleca się wolno rosnącą odmianę „Otto Luyken”, która doskonale znosi zacienienie oraz „Geonolię” o bardzo ciemnych liściach i tolerancji na mrozy do -18°. W nieco cieplejszych regionach piękny żywopłot można również uzyskać za pomocą rzadko widywanej w Polsce odmiany „Magnifolia”, której liście osiągają długość nawet 30 cm!
Laurowiśnia – najczęściej zadawane pytania
Jak szybko rośnie laurowiśnia?
Krzewy w dobrych warunkach rosną nawet 30-60 cm rocznie. Ich wielkość można łatwo kontrolować przycinaniem.
Kiedy przycinamy laurowiśnie?
Krzewy przycinamy po zakończeniu kwitnienia, zwykle między czerwcem a lipcem.
Jak sadzić laurowiśnie na żywopłot?
Wysadzając laurowiśnie na żywopłot należy zachować odstępy 60-90 cm między poszczególnymi sadzonkami.
Absolwentka Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego, która oddała się pasji zgłębiania zagadek świata i pisania o nich. Specjalizuje się w ekologii, klimatologii i naukach przyrodniczo-naukowych. Żyje ponad granicami, dużo podróżuje, a w wolnym czasie pływa.
Opublikowany: 17 maja, 2025 | Zaktualizowany: 29 lipca, 2025
- „How to Plant and Grow Cherry Laurel” Megan Hughes, https://www.bhg.com/how-to-grow-cherry-laurel-7965448, 21/03/2024;
- “How to grow and care for a cherry laurel hedge” Michael Holland, https://www.gardenersworld.com/how-to/grow-plants/cherry-laurel-hedging/, 21/03/2024;
- “Cherry laurel, a nice shrub for hedges” Nature&Garden, https://www.nature-and-garden.com/gardening/cherry-laurel.html, 21/03/2024;
- “Cherry laurel: expert tips for planting, pruning & care” Plantura Magazine, https://plantura.garden/uk/trees-shrubs/cherry-laurel/cherry-laurel-overview, 21/03/2024;
- “Cherry Laurel Shrubs: Tips On How And When To Plant Cherry Laurel” Susan Patterson, https://www.gardeningknowhow.com/ornamental/shrubs/cherry-laurel/growing-cherry-laurels.htm, 21/03/2024;
