Koźlarz grabowy (Leccinum pseudoscabrum (Kallenb.) Šutara)

Wstęp

Koźlarz grabowy to grzyb jadalny.

Występowanie

Koźlarz grabowy występuje tylko w Europie w lasach liściastych, najczęściej w małych grupach pod leszczynami i grabami.

Sezon

 Koźlarz grabowy – owocniki wyrastają od czerwca do października.

Wygląd

Kapelusz koźlarza grabowego osiąga średnicę od 7 do 14 cm. Na początku ma półkolisty kształt, później staje się wypukły, jakby poduszkowaty, może również być płasko rozpostarty, choć jest to rzadsze. Powierzchnia jest naga i nierówna – występują na niej zmarszczki i wgłębienia. Podczas suchej pogody powierzchnia pęka na poletka, podczas wilgotnej staje się lepka. Barwa w odcieniach brązu, od żółtobrązowej, przez oliwkowobrązową i siwobrązową, na ciemno- i czarnobrązowej kończąc.

Rurki są dosyć długie, mogą mieć nawet 3 cm, przy trzonie głęboko wykrojone. U młodych okazów są białawe lub bladokremowe, później stają się żółtawe, oliwkowoszare, oliwkowożółte. Pory są okrągłe. Po uszkodzeniu zmieniają zabarwienie na ciemniejsze, początkowo na siwobrązowe lub fioletowoszare, później na czarne.

Trzon osiąga wysokość od 5 do 14 cm i grubość od 1 do 3 cm. Kształt cylindryczny i smukły, przy podstawie zgrubiały i pałkowato rozszerzony. Na powierzchni występują kosmki lub łuseczki, które maja czarną barwę. Barwy białawej, żółtawej, a u starych okazów nawet czarnej. Po uszkodzeniu czernieje. Pełny w środku.

Miąższ ma barwę białawą lub żółtawą, po uszkodzeniu zmienia się na różową, a potem siwofioletową, na końcu czernieje. Smak i zapach słaby, grzybowy.

Zarodniki wrzecionowato-eliptyczne, gładkie. Wysyp zarodników brązowy lub cynamonowobrązowy.

Właściwości

Koźlarz grabowy to jadalny i smaczny grzyb, lecz rzadko zbierany, ponieważ często jest robaczywy.

Zastosowanie