Brudnica mniszka (Lymantria monacha)

Występowanie

Brudnica mniszka występuje na obszarze całej Eurazji. W Europie spotykana jest na obszarze całego kontynentu.

Budowa

Brudnica mniszka należy do rodziny mrocznicowate (Erebidae). Ubarwienie ciała, a także rysunek są zmienne. Barwa pierwszej pary skrzydeł biała, w czarnobrązowy, zygzakowaty wzór. Druga para skrzydeł jest brązowoszara. Często spotykane są formy melanistyczne. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Obie płcie różnią się budową czułek. Czułki u samic są nitkowate, a u samców grzebykowate. Odwłoku u samic różowoczerwony, w czarne pasy. Ponadto samice są nieco większe od samców. Gąsienicze są początkowo szare, z czasem ciemnieją, następnie stają się żółtozielone z ciemną pręgą na grzbiecie. Na ciele gąsienic występują długie włoski. Poczwarki są miedziano brązowe, błyszczące, pokryte żółtymi lub brązowymi włoskami.

Biologia

Brudnica mniszka zamieszkuje lasy iglaste i mieszane z udziałem świerków, sosen i modrzewi. Masowo pojawia się w gospodarstwach monokulturach. Brudnica mniszka prowadzi nocny tryb życia. Dzień spędza na pniu drzewa. Lata od lipca do września. Gąsienice żerują na drzewach liściastych i iglastych (zjadają liście i igły). Występuje jedna generacja w roku. Brudnica mniszka roi się między lipcem a sierpniem. Samica składa jaja (w grupkach) na korę drzew. Może złożyć do 300 kulistych jaj. Średnica jaj wynosi około 1 mm. Jaja w na samym początku są różowoczerwone, w późniejszym czasie stają się perłowo szare. Brudnica mniszka zimuje w osłonach jajowych. Gąsienice wylęgają się między kwietniem a majem. Przez pierwsze dni żerują w skupisku (tworząc tzw. lusterka). Przepoczwarczają się w luźnych oprzędach między czerwcem a lipcem w pęknięciach kory, w pniu.