Cierniówka (Sylvia communis)

Głośny śpiew cierniówki nie świadczy o miłosnym powodzeniu. Wręcz przeciwnie, w populacjach tych ptaków często spotykany jest nadmiar samców, a te samotne śpiewają z większym zaangażowaniem

Cierniówka jest trochę mniejsza od wróbla. Ma biały podbródek i  rdzawe skrzydła.  Główka samców jest popielatoszara, główka samic zaś ma odcień brązowawy. Zewnętrzne sterówki dorosłych ptaków są koloru białego. U młodych mają barwę brązową.  

Żyje głównie w pobliżu otwartych przestrzeni,  w lasach, cierniskach  i dolinach rzek, ale chętnie gniazduje także na terenach suchych. Nie omija obszarów typowo rolniczych, ale za to bardzo rzadko zamieszkuje terytoria dużych miast.

Zamieszkuje północną Afrykę, a także prawie całą Europę – wyjąwszy północną Rosję o raz północną i środkową część Półwyspu Skandynawskiego oraz Islandię. Można ją spotkać w całej Polsce  – jest liczna i szeroko rozpowszechniona.

Buduje gniazdo w zaroślach i krzewach, raczej nisko nad ziemią. Cierniówka składa jaja w maju – ok. 6 o zmiennym ubarwieniu.

Żywi się owadami, pająkami i owocami.