Koza bezoarowa (Capra aegagrus)

Wygląd

Koza bezoarowa należy do rodziny wołowate (Bovidae). Ubarwienie sierści rudobrązowe lub szaro brązowe. Kark i boki ciała są jaśniejsze od reszty ciała. Wzdłuż grzbietu biegnie czarna pręga. Rogi są półkoliste. Rogi rosną przez całe życie, początkowo prosto, z czasem zakrzywiają się do tyłu. Ogon jest krótki. Dymorfizm płciowy jest zaznaczony. Zarówno u samców jak i u samic występują rogi, które u samic są jednak znacznie krótsze. Ponadto samce są większe od samic, posiadają długą brodę a ich rogi osiągają do 1,5 m.

Występowanie

Koza bezoarowa występuje na Bliskim Wschodzie i południowo-zachodniej Azji: w Turcji (głównie na południu i wschodzie), na Kaukazie, w górach Iranu, Turkmenistanu, Afganistanu i Pakistanu.

Tryb życia

Koza bezoarowa zamieszkuje głównie suche siedliska górskie. Spotykana jest do około 3250 m n.p.m. Preferuje głównie obszary skaliste i piargi porośnięte niewysoką roślinnością trawiastą i krzewiastą. Rzadziej zamieszkuje lasy iglaste. Koza bezoarowa żyje samotnie (samce) lub w grupach rodzinnych (samice z młodymi). Jej liczebność maleje. Na liście IUCN jest gatunkiem narażonym na wyginięcie (kategoria VU). Wpisana jest do konwencji CITES (załącznik III). Zagraża jej utrata oraz degradacja siedlisk, a także kłusownictwo. Może krzyżować się z innymi gatunkami rodzaju Capra.

Odżywianie

Koza bezoarowa jest roślinożerna. W jej diecie znaleźć można rośliny zielne, trawy i krzewy.

Rozmnażanie i rozwój

Samica kozy bezoarowej rodzi jedno – dwa młode, które niedługo po urodzeniu podążają za samicą. Ciąża trwa około 170 dni. Samice dojrzewają płciowo między 1,5 a 2 rokiem życia. Samce dojrzewają później, między trzecim a czwartym rokiem życia. Dożywają do 12-22 lat.