Łosoś bałtycki (Salmo salar)

Łosoś bałtycki jest populacją łososia atlantyckiego zamieszkującą wyłącznie Morze Bałtyckie. Dawniej spotykany był podczas tarła w górnych odcinkach większości nadbałtyckich państw. Obecnie rozmnaża się głównie w rzekach szwedzkich, fińskich i łotewskich. Większość pozostałych rzek jest dla niego słabo dostępna ze względu na budowle hydrotechniczne – głównie poprzeczne tamy.

Łosoś bałtycki jest to łosoś atlantycki (Salmo salar) żyjący w wodach Bałtyku. Głowa jest szpiczasta. Otwór gębowy szeroki. Ciało jest wrzecionowate. Linia boczna dobrze widoczna. Płetwa ogonowa jest lekko wcięta. Trzon ogona cienki. Łuska cykloidalna. Występuje małą płetwa tłuszczowa. Różnice między płciami uwidaczniają się w okresie tarła. U samców dolna szczęka przybiera kształt haka. Ponadto barwa ciała samców jest intensywniejsza, jaskrawa, podczas gdy ubarwienie samic jest stonowane. Ubarwienie podczas tarła oliwkowo szarawe, zielonooliwkowe ciemnobrązowe, żółtawe bądź czerwonawe. Głowa boki ciała pokryte czerwonymi plamami. Ubarwienie ciała w środowisku słonowodnym jest srebrne. Grzbiet jest ciemno srebrzysty. Strona brzuszna jest jaśniejsza. Boki ciała pokrywają ciemne plamy. Młode osobniki są zielonkawo lub oliwkowo zielono ubarwione, w czarno czerwone plamy. Spodnia część ciała jest jasna.

Łosoś bałtycki jest zwierzęciem dwuśrodowiskowym. Przez pierwsze lata żyje w wodzie słodkiej. Po tym okresie spływa od morza, gdzie żyje kolejne kilka lat. Większość życia spędza w słabo zasolonych wodach Bałtyku. Po osiągnięciu dojrzałości, na czas rozrodu wpływa do rzek, gdzie w słodkiej wodzie przystępuje do tarła. Odbywa gody w czystych rzekach i strumieniach na żwirowym dnie. W tracie wędrówki na tarło nie pobiera pokarmu. Do rozrodu przystępuje od września do listopada. Tarło jest porcyjne. Samica wykopuje ogonem gniazdo w podłożu, do którego składa ikrę. Składa od 1050 do 1500 ziaren ikry na kg samicy. Średnica jaj wynosi 5-7 mm. Ikra po zapłodnieniu zostaje przysypana żwirem oraz kamieniami. Wylęg ma miejsce na wiosnę (między marcem a kwietniem). Larwa po wyklucia ma 2 cm. Część dorosłych po rozrodzie ginie. Łosoś bałtycki jest rybą cenioną ze względu na walory smakowe. Populacja łososia bałtyckiego jest poważnie zagrożona. Jego połowy w Bałtyku są limitowane. Limit ustalany jest co rocznie przez Międzynarodową Komisję Rybołówstwa Morza Bałtyckiego. Hodowany w gospodarstwach zarybieniowych w celu podniesienia jej liczebności. Jest rybą drapieżną, żywi się bezkręgowcami (m.in. owadami, mięczakami, skorupiakami), a także kręgowcami (rybami).