Mewa orlica - opis, wygląd, występowanie
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ptaki Siewkowe Mewowate Ichthyaetus Mewa orlica
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Mewa orlica (Ichthyaetus ichthyaetus)

Nazywana/y także: orlica
Mewa orlica. By Nepenthes (Own work) [CC BY-SA 3.0 or GFDL], via Wikimedia Commons
Spis treści

Wstęp

Mewa wielkości kruka (Corvus corax). Gatunek ten rzadko zalatuje do naszego kraju. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). Jeden z sześciu przedstawicieli rodzaju Ichthyaetus. Wcześniej zaliczany do rodzaju Larus. Ptak towarzyski w okresie lęgowym. Po okresie lęgowym przebywa samotnie bądź w małych grupach.

Wygląd

Tęczówka oczna ciemna. Obrączka powiekowa czerwona. Sierp oczny biały. Dziób długi, masywny, żółtawy, z czarnym paskiem przed jego końcem. Czoło wydłużone. Skrzydła długie, wąskie. Nogi długie, żółtawe. Występuje dymorfizm sezonowy. Przez większość roku rozróżnić można cztery grupy wiekowe. W lecie u dorosłych czerwony pasek na dziobie, czarny kaptur, wierzch szary, spód biały. Szata zimowa różni się od letniej brakiem czarnego kaptura, głowa biała z ciemną maska. U osobników młodocianych wierzch jest brunatny, łuskowany. Boki piersi brunatne. Nogi brązowo-cieliste. Dziób jasny, z ciemnym zakończeniem. Ogon z czarnym paskiem końcowym.

Występowanie

Zasięg występowania mewa orlicy jest nieciągły. Występuje na północnym brzegu Morza Czarnego, w Kazachstanie i zachodniej Mongolii. Zimuje na południowych wybrzeżach Morza Czarnego i Kaspijskiego, Nizinie Turańskiej oraz wybrzeżach morskich północno-zachodniej Afryki, Półwyspu Arabskiego i Azji Południowej.

Biotop

Zamieszkuje morza śródlądowe, jeziora oraz doliny i ujścia rzek na suchych terenach stepów i gór. Zimuje na wybrzeżach, w portach, w zatokach morskich i rzadziej wodach śródlądowych.

Lęgi

Gnieździ się w koloniach, na gołej skale lub w zagłębieniu ziemi, wśród roślinności. Gniazdo zbudowane jest z roślin wodnych oraz piór. Przystępuje do jednego lęgu w roku. Samica składa 2-3 jaja. Czas wysiadywania (głównie przez samicę) wynosi około 25 dni. Dojrzałość płciową osiąga w czwartym lub w piątym roku życia.

Pokarm

Ptak wszystkożerny. Żywi się zwierzętami kręgowymi (rybami, gadami, ptakami, ich jajami, drobnymi ssakami), bezkręgowcami (owadami, skorupiakami), nasionami, a także odpadkami. Pokarm zdobywa w locie, na ziemi oraz z powierzchni wody.

Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż
4.7/5 - (18 votes)
Default Banner Post Banner
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Nie odchodź jeszcze!

Na ekologia.pl znajdziesz wiele ciekawych artykułów i porad, które pomogą Ci żyć w zgodzie z naturą. Zostań z nami jeszcze chwilę!