Myszołów (Buteo buteo)

Jest to nasz najliczniejszy drapieżnik. Często widzi się go krążącego nad łąkami i polami lub siedzącego na paliku, słupku ogrodzeniowym, bezlistnym, pojedynczym drzewie itp. Jesienią i zimą często przebywa na polach lub siedzi na przydrożnych drzewach. Można go rozpoznać nawet z daleka po charakterystycznym głosie – przeciągłym, miauczącym „hijee”.

Wygląd

Barwa upierzenia myszołowa jest bardzo zmienna, od ciemnobrązowej i rdzawej do bardzo jasnej. W odpowiednim oświetleniu widoczne jest pręgowanie i ciemne zakończenie ogona, szczególnie u osobników jasnych. W locie ogon szeroko rozpostarty, a skrzydła zakończone palczasto rozcapierzonymi lotkami. Samica jest trochę większa od samca, ale ubarwieniem się nie różnią.

Biotop

Myszołów zamieszkuje skraje lasów, niekiedy małe zadrzewienia w sąsiedztwie terenów otwartych, takich jak pola, łąki, bagna.

Występowanie

Areał lęgowy myszołowa obejmuje Europę i północną Azję, na wschód aż po Pacyfik. Populacje południowe i zachodnie są osiadłe, pozostałe – wędrowne. Nasze ptaki odlatują na zachód, na ich miejsce przylatują do nas osobniki z północy. Myszołów gniazduje w całej Polsce z górami włącznie. Jest średnio liczny.

Lęgi

Myszołów wyprowadza 1 lęg w roku, w kwietniu. Swoje duże, koliste gniazdo buduje w koronie starego drzewa. Używa do tego celu suchych gałęzi i witek, przykrytych z wierzchu świeżymi gałązkami z drzew iglastych. Liczba jaj zależy od ilości dostępnego pożywienia, ale na ogół wynosi 2-3. Wysiadują oboje rodzice przez ok. miesiąc. Młode opuszczają gniazdo po 6-7 tygodniach.

Pokarm

Myszołów w pełni zasługuje na swoją nazwę – ok. 80% jego pożywienia stanowią gryzonie. Zjada także gady, płazy, ptaki, a nawet owady.