Rybitwa krótkodzioba - opis, wygląd, występowanie
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ptaki Siewkowe Mewowate Gelochelidon Rybitwa krótkodzioba
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Rybitwa krótkodzioba (Gelochelidon nilotica)

Rybitwa krótkodzioba. By leppyone (Vincent P. Lucas) (https://www.flickr.com/photos/leppyone/1164818837/) [CC BY 2.0], via Wikimedia Commons
Spis treści

Wstęp

Rybitwa średniej wielkości, nieznacznie większa od mewy śmieszki (Chroicocephalus ridibundus). Do kraju gatunek ten zalatuje sporadycznie. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). Wcześniej umieszczona był w rodzaju Sterna. Gatunek towarzyski.

Wygląd

Tęczówka oczna ciemnobrązowa. Dziób czarny, krótki, dosyć gruby. Sylwetka smukła. Spód biały. Skrzydła długie, spiczaste. Ogon szary, lekko rozwidlony. Nogi czarne, dłuższe niż u innych rybitw. Brak widocznych różnic między obiema płciami. Występuje dymorfizm sezonowy. W lecie czarna czapeczka. Wierzch, kuper i ogon szare. W zimie głowa biała, z ciemną smugą za oczami. U osobników młodocianych wierzch głowy jest płowożółty, okolice oka są ciemno plamkowane, a dziób jest smuklejszy.

Występowanie

Zasięg występowania rybitwy krótkodziobej jest mocno rozproszony na obszarze wszystkich kontynentów, prócz Antarktydy. W związku z tak dużym zasięgiem i częściową izolacją poszczególnych populacji tego ptaka wyróżnia się wiele podgatunków w obrębie tego gatunku. W Ameryce Północnej zamieszkuje wybrzeża Meksyku, południowe i wschodnie Stanów Zjednoczonych oraz Wyspy Karaibskie. W Ameryce południowej zajmuje wybrzeża Gujany, północne i południowe Brazylii, Urugwaju i Argentyny. Ponadto występuje w południowej Europie, na Bliskim Wschodzie, zachodniej Azji i wybrzeżach Chin. Na zimowiskach spotykana na wybrzeżach i dużych zbiornikach wodnych pasa równikowego całego świata.

Biotop

Zamieszkuje wyspy, wybrzeża morskie, wydmy, plaże, zatoki, ujścia rzek, słonawe bagna i wody śródlądowe na obszarach suchych. Rzadziej spotykana na śródlądowych zbiornikach wodnych, polach uprawnych i bagnach – głównie na zimowiskach.

Lęgi

Gnieździ się w koloniach, na ziemi. Gniazdo wyścielone jest roślinnością. Przystępuje do jednego lęgu w roku. Samica składa od 1 do 3 jaj. Czas wysiadywania (przez oboje rodziców) wynosi 22-23 dni. Pisklęta karmione są przez oboje rodziców. Młode po 30 dniach zyskują zdolność lotu. Do trzech miesięcy zostają pod opieką rodziców. Dojrzałość płciową osiąga w piątym roku życia.

Pokarm

Żywi się w głównej mierze bezkręgowcami (owadami, ich larwami, pajęczakami, pierścienicami, skorupiakami), a także kręgowcami (płazami, gadami, małymi ssakami). Pokarm chwyta w locie oraz zbiera z roślinności, powierzchni wody lub ziemi.

4.9/5 - (19 votes)
Default Banner Post Banner
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Nie odchodź jeszcze!

Na ekologia.pl znajdziesz wiele ciekawych artykułów i porad, które pomogą Ci żyć w zgodzie z naturą. Zostań z nami jeszcze chwilę!