Niezapominajki kwiaty – sadzenie, uprawa i pielęgnacja
Na świecie istnieje około 50 gatunków niezapominajek określanych łacińskim mianem rodzajowym: Myosotis. Polska nazwa pochodzi od popularnego niemieckiego określenia „Vergissmeinnicht”, które już w XIV w, przeniknęło do języka angielskiego, a potem również innych języków północnej półkuli. Niezapominajki przede wszystkim porastają bowiem Amerykę Północną i Europę, choć istnieją również gatunki typowe dla Australii, Alaski i Ameryki Południowej.
Co ciekawe, niezapominajkę nazywa się czasem także „trawą skorpiona” ze względu na charakterystyczny wygląd główki kwiatu, który przypomina ponoć ogon śmiercionośnego pajęczaka. Przed kilkuset laty uważano wręcz, że niebieskie kwiatki leczą ukąszenia, nie tylko skorpiona, ale także węża, czy nawet psa!
Niepozorne niezabudki od średniowiecza fascynowały ludzkość, rzekomo chroniąc przed wiedźmami i wzmacniając niezłomność stalowych ostrzy. W XIV w. Myosotis stał się emblematem angielskiego króla Henryka IV, a od 1949 r. jest oficjalnym kwiatem stanu Alaska.
Pod względem botanicznym niezapominajka leśna należy do rodziny ogórecznikowatych i w stanie dzikim porasta lasy liściaste i podmokłe zarośla. Co ciekawe, można ją spotkać nawet w Tatrach do wysokości ok. 1600 m n.p.m. Niezapominajki mogą być roślinami jednorocznymi i dwuletnimi, ale najczęściej są bylinami, o łodygach sięgających 20-30 cm wysokości, rozgałęziających się u dołu. Podłużne liście zebrane są w rozetę tuż nad ziemią, a pojedynczo obrastają także łodyżki. Niezapominajki kwitną od maja do lipca, czasem nawet do jesieni, najczęściej na niebiesko, choć zdarzają się również białe i różowe kwiaty. Korona kwiatu ma pięć zaokrąglonych płatków nie przekraczających razem 1 cm w średnicy i odznacza się żółtą rurką w środku – stąd słynny wierszyk o mruganiu złotym oczkiem. Po przekwitnięciu na końcach łodyg powstają rozłupnie mieszczące w sobie drobne, płaskie nasiona.
Niezapominajki – wymagania glebowe
Niezapominajki lubią stale wilgotną ziemię, ale nie służy im woda zalegająca na zagonie. W przypadku iłowatej gleby oraz przy uprawie doniczkowej dobrze jest więc pomyśleć o drenażu. W Europie niezapominajki leśne szczególnie upodobały sobie miejsca o kwaśnym podłożu, więc warto za pomocą torfu obniżyć pH ziemi ogrodowej. Zasadowy odczyn jest zdecydowanie niewskazany. Ponadto, najlepiej sprzyjają im stanowiska zacienione, ale rośliny potrafią przystosować się nawet do pełnego słońca, o ile gleba nie będzie przesadnie wysychać.
Sadzenie i uprawa niezapominajek
Niezapominajki sadzi się z nasion bądź bezpośrednio do gruntu, gdy minie już ryzyko przymrozków, bądź do doniczek przetrzymywanych w początkowej fazie w domu, na parapecie. Idealnie jest wysadzać je w odległości co 10-12 cm, a potem ewentualnie przerzedzać młode sadzonki, zachowując dystans 20-25 cm – rośliny zagęszczają się bowiem przez rozrost łodyg. Nasiona należy przykryć cieniutką warstwą gleby i dokładnie podlać, uważając przy tym, aby nie wypłukać ich zbyt silnym strumieniem.
Niezabudki radzą sobie całkiem dobrze w doniczkach i mogą być ciekawą ozdobą tarasów i parapetów okiennych. Nie należy ich jednak sadzić zbyt gęsto, bo tłok grozi to chorobami grzybicznymi.
Uprawa jest stosunkowo prosta i nie wymaga żadnej uwagi ze strony ogrodnika, za wyjątkiem usuwania przekwitłych kwiatów. Choć jest to czynność monotonna ze względu na ilość i niewielki rozmiar kwiatów, owocuje bujniejszym i dłuższym kwitnieniem, więc warto znaleźć w sobie odrobinę cierpliwości. Więdnące i przesuszone rośliny można na koniec lata usunąć poprzez odcięcie części nadziemnej sekatorem.
Podlewanie i nawożenie niezapominajek
Niezapominajki najprawdopodobniej potrzebować będą okresowego podlewania, ale wszystko tak naprawdę zależy od miejsca uprawy oraz aktualnych warunków pogodowych. Kwiaty doniczkowe należy nawadniać 2-3 razy w tygodniu, w zależności od temperatury, a rośliny na zagonie po stwierdzeniu, że ziemia zaczyna się przesuszać. Ewentualnie, można rutynowo podlewać rabatę z niezabudkami raz na tydzień w okresie od maja do jesieni.
Nawożenie nie jest w ogóle potrzebne, o ile rośliny nie zaczną żółknąć. W tym ostatnim przypadku można raz lub dwa razy w ciągu okresu wegetacyjnego zastosować ogólny nawóz wieloskładnikowy zgodnie z wskazówkami producenta.
Rozmnażanie niezapominajek
Jedna roślina niezapominajki produkuje nawet do 700 nasion, więc łatwo wyobrazić sobie, jak łatwo się one rozprzestrzeniają. Sadząc rośliny w zalecanych odległościach, można więc oczekiwać, że z roku na rok zagon będzie porośnięty coraz gęściej, bez żadnego wysiłku z naszej strony. Co ciekawe, część nasion kiełkuje już tego samego roku na jesień, podczas gdy inne pozostają w stanie uśpienia nawet przez 2-3 lata.
Alternatywnie można niezapominajki rozmnażać także przez podział, co sprawdza się zwłaszcza w przypadku rozwiniętej, już gęstej uprawy, którą chcemy częściowo przenieść na inne miejsce w ogrodzie lub do donicy. Uważa się wręcz, że wykopywanie i rozdzielanie niezabudek wraz z korzeniami zapobiega wysuszaniu się partii roślin i wzmacnia łodygi, dając atrakcyjny efekt estetyczny. Czynność tą najlepiej przeprowadzać na wiosnę lub jesienią, przesadzając nowo uzyskane rośliny od razu do przygotowanego zagonu. Naturalnie, dzielimy jedynie wieloletnie odmiany niezapominajek, które można poznać po gładkich, błyszczących listkach, w odróżnieniu od włochatych liści roślin jednorocznych.
Ochrona niezapominajek
Jednoroczne odmiany niezabudek wymierają po zakończeniu pojedynczego okresu wegetacyjnego, a w kolejnym roku odradzają się jako zupełnie nowe roślin z nasion, które są dość odporne na mrozy. Odmiany wieloletnie skorzystają na zimowym mulczowaniu – zagon można zasypać warstwą kory, siana lub pokryć gałęziami drzew iglastych.
Niezabudki rzadko cierpią z powodu chorób czy szkodników. Najpoważniejszym zagrożeniem jest dla nich mączniak prawdziwy, który rozwija się najczęściej w miejscach zbytniego zagęszczenia roślin. Można sobie jednak z nim skutecznie radzić za pomocą oprysku fungicydami. Brak kwitnienia natomiast rzadko łączy się z chorobą i najczęściej jest oznaką nadmiernej suchości podłoża lub braku dzielenia przez kilka lat – stare rośliny wymagają okresowego odmłodzenia.
Zastosowanie niezapominajek
Niezapominajki są uniwersalną rośliną dekoracyjną o dziesiątkach zastosowań. Prezentują się doskonale zarówno w małych okrągłych doniczkach, podłużnych korytkach, jak i w bukietach, jako kwiaty cięte. Najczęściej jednak wykorzystuje się je do wypełnienia pustych miejsc na zagonach oraz ozdabiania obrzeży.
Niezapominajki szczególnie dobrze komponują się z wiosennymi kwiatami cebulowymi, zwłaszcza tulipanami i żonkilami, które dają ciekawy kontrast kolorystyczny. Poza tym, często wysadza się je w towarzystwie róż, które nie prezentują się atrakcyjnie tuż nad ziemią oraz obok bylin kwitnących później, tak, aby jak najbardziej zdywersyfikować zagon.
Nie ma wiele argumentów przemawiających przeciw uprawie niezapominajek. Ogromnie łatwe w uprawie, pozwalają doskonale wypełniać puste miejsca w ogrodzie i znoszą tak cień, jak i słońce. Intensywna niebieska barwa jest ożywczym akcentem w ogrodach rustykalnych, jak i nowocześnie minimalistycznych, a pasjonatom polecić można jeszcze inne odmiany niezabudek, dla większego zróżnicowania. Niezapominajka alpejska odznacza się na przykład ciemniejszą, nasyconą barwą, zaś niezapominajka błotna jest jasnobłękitna i ma nieco luźniejszą budowę. W sklepach ogrodniczych można również kupić mieszanki nasion typu „mix”, które pozwalają uzyskać bajkową kompozycję różowo-niebieskich kwiatów. Trudno o większą romantykę w ogrodzie!
- “https://www.gardenguides.com/83414-history-forget-not-flowers.html”; data dostępu:;
- “https://www.theflowerexpert.com/content/growingflowers/flowersandseasons/forget-me-not”; data dostępu:;
- “https://www.gardeningknowhow.com/ornamental/flowers/forget-me-nots/potted-forget-me-not-care.htm”; data dostępu:;
- “https://www.gardenersnet.com/flower/fmn.htm”; data dostępu:;
Dlaczego po miesiącu od wysiania niezapominajka zakwitła bardzo drobniutkimi kwiatkami?To jest roslina dwuletnia.