Gołąbek białozielonawy (Russula aeruginea Lindbl. ex Fr.)

Wstęp

Gołąbek białozielonawy jest grzybem jadalnym, który w Polsce występuje dość często.

Sezon

Gołąbek białozielonawy rośnie od czerwca do listopada.

Występowanie

Gołąbek białozielonawy występuje w lasach iglastych, liściastych i mieszanych. Ponadto spotkać go można przy leśnych drogach i w parkach, najczęściej na glebach kwaśnych.

Wygląd

Kapelusz gołąbka białozielonawego osiąga średnicę od 3 do 10 cm. U młodych okazów ma kształt kulisty, u starszych przybiera rozpostarty kształt i staje się wklęsły na środku. Brzeg kapelusza jest cienki i pokryty prążkami. Powierzchnia naga, podczas wilgotnej pogody skórka staje się lepka, daje się ją oderwać niemalże od całego kapelusza. Barwa od zielonej do oliwkowozielonej lub żółtozielonej.

Blaszki są cienkie i gęste, z czasem są bardziej luźniejsze. Na początku są białe, z wiekiem przybierają barwę kremową. Przy trzonie nieprzyrośnięte lub w niewielkim stopniu.

Trzon osiąga wysokość od 4 do 8 cm i grubość od 1 do 2 cm. Ma cylindryczny kształt. Na początku jest pełny, później staje się gąbczasty w środku. Cechą charakterystyczną jest skłonność do żółknięcia lub brązowienia w dolnej części.

Miąższ u młodych okazów jest biały, wraz z wiekiem staje się rdzawy. Smak lekko piekący, ostry, nie posiada zapachu.

Zarodniki eliptyczne, luźno brodawkowane. Wysyp zarodników jasnokremowy.

Właściwości

Gołąbek białozielonawy jest grzybem jadalnym, niemniej jednak spożyty w dużych ilościach może spowodować problemy żołądkowo–jelitowe. Po obróbce kulinarnej grzyb traci swój charakterystyczny gorzki smak.

Zastosowanie

Gołąbek białozielonawy zbierany jest przez grzybiarzy, jednak nieczęsto, ponieważ znaleźć można wiele smaczniejszych grzybów o cenniejszych właściwościach kulinarnych.