Indyk zwyczajny jest jednym z największych ptaków Ameryki północnej. Głowa jest stosunkowo mała. Szyja długa. Głowa wraz z szyją nagie, pokryte są brodawkami. Ciało krępe. Skrzydła krótkie i zaokrąglone. Nogi długie i silne. Barwa nóg szarozielona lub czerwonożółta. Ogon jest wachlarzowaty. Dymorfizm płciowy jest wyraźny. Samce są większe (o około 30 procent) i masywniejsze od samic. Barwa upierzenia samców czarna, opalizująca, z białym i brązowym prążkowaniem. Barwa głowy biała, niebieska lub czerwona. Na nogach występują ostrogi. Posiada również korale i grzebień. Samice są barwy brązowoszarej, skóra jest szara.

1. Występowanie
2. Biotop
3. Lęgi
4. Pokarm
5. Systematyka
6. Galeria zdjęć

Występowanie

Indyk zwyczajny jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych ptaków w Ameryce Północnej. Jego zasięg rozciąga się od południowej Kanady, przez niemal całe Stany Zjednoczone, po środkowy Meksyk.

Biotop

Indyk zwyczajny zamieszkuje bardzo różnorodne siedliska. Głównie spotykany jest na terenach leśnych w lasach mieszanych i liściastych z licznymi kryjówkami (wykrotami, skałkami i gęstym podszytem). Preferuje lasy z dominacją dębów. Chętnie występuje na skrajach lasów, w pobliżu leśnych polan, łąk i mokradeł. Unika obszarów wysokogórskich. Gatunek towarzyski. Prowadzi dzienny tryb życia. Lata, choć zwykle blisko ziemi. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN).

Lęgi

Indyk zwyczajny to gatunek poligyniczny. Gnieździ się na ziemi, wśród roslinności. Samica buduje gniazdo i wyściela je materiałem roślinnym (liśćmi, trawą). Do rozrodu przystępuje raz w roku. Rozród w zależności od rozmieszczenia odbywa się między styczniem a majem bądź od kwietnia do lipca. Samica składa od 4 do 20 jaja. Czasem do jednego gniazda jaja składają dwie samice. Czas wysiadywania wynosi 25- 30 dni. Wysiadywaniem oraz opieką nad potomstwem zajmuje się samica. Pisklęta są zagniazdownikami. Młode pozostają w gnieździe do 24 godzin. Dojrzałość płciową osiąga w 10 roku życia. Na wolności żyje do kilku lat, najstarszy udokumentowany indyk żył 13 lat.

Pokarm

Indyk zwyczajny w głównej mierze jest zwierzęciem roślinożernym, żywi się nasionami, liśćmi, owocami, korzeniami. Swoją dietę urozmaica pokarmem zwierzęcym: bezkręgowcami (mięczakami, owadami, pajęczakami) ale też małymi kręgowcami (gadami i płazami). Pokarm zbiera z ziemi.