Głowa zaokrąglona. Pysk krótki. Oczy duże. Źrenice pionowe. Uszy spiczaste. Ciało smukłe. Na ciele występują wibrysy (włosy czuciowe) umiejscowione na górnej wardze, policzkach, nad oczami oraz na kończynach. Ubarwienie sierści zmienne. Ogon długi. Pazury są chowane. Można wyróżnić ponad sto ras kota domowego. Są to jednak osobniki o przybliżonym kształcie ciała. Budowa ciała umożliwia wykonywanie wysokich skoków, jak również ułatwia przeciskanie się przez wąskie otwory.

1. Występowanie
2. Tryb życia
3. Odżywianie
4. Rozmnażanie i rozwój
5. Systematyka
6. Galeria zdjęć

Występowanie

Kot domowy zamieszkuje obecnie niemal cały świat prócz Antarktydy i niektórych niewielkich wysp na Oceanie Spokojnym. Pierwotny zasięg występowania przodków kota domowego prawdopodobnie obejmował Bliski Wschód i Egipt - tam przypuszczalnie powstawały udomowione mieszańce podgatunków żbika.

Tryb życia

Koty spotykane są wszędzie tam, gdzie na stałe żyją ludzie. Zwykle przebywają w pobliżu osad ludzkich, rzadziej oddalają się na znaczne odległości. Gatunek terytorialny, znaczy teren moczem oraz poprzez pocieranie ciała. Żyje w koloniach bądź pojedynczo. Koty udomowione dożywają do 15-20 lat, zdziczałe żyją znaczniej krócej, 2-8 lat.

Odżywianie

Gatunek mięsożerny. Żywi się drobnymi kręgowcami (ssakami, ptakami, rybami) oraz bezkręgowcami (owadami), a także odpadkami spożywczymi. Dodatkowo dieta wzbogacana jest o pokarm roślinny. Pożywienie zdobywa polując. Przyczynia się do znacznego zmniejszenie liczebności drobnych zwierząt, zwłaszcza ptaków.

Rozmnażanie i rozwój

Gatunek poligynandryczny. W zależności od rozmieszczenia ruja przypada na marzec-wrzesień (półkula północna), bądź październik-marzec (półkula południowa). Trzy mioty w roku. Ciąża trwa około 60-67 dni. Samica rodzi średnio 3 do 6 (maksymalnie do 12) kociąt. Młode w pełni usamodzielniają się po 12 tygodniach. Dojrzałość płciową osiąga w szóstym (samice) bądź w ósmym miesiącu życia (samce).