Lodofoka grenlandzka należy do rodziny fokowate (Phocidae). Ciało jest krępe, ciemnoszare, spód jest jaśniejszy. Na grzbiecie i bokach znajduje się ciemna plama w kształcie siodła. Głowa jest ciemniejsza. Pysk jest stożkowaty. Brak małżowin usznych. Płetwy piersiowe i tylne są małe. Samice są mniejsze od samców.

1. Występowanie
2. Tryb życia
3. Odżywianie
4. Rozmnażanie i rozwój
5. Systematyka
6. Galeria zdjęć

Występowanie

Lodofoka grenlandzka występuje w północnym Oceanie Atlantyckim i w części Oceanu Arktycznego. Spotykana jest zarówno u wybrzeży Grenlandii, jak i zachodniej Kanady (również w Zatoce Hudsona), północnej Islandii, północnej Fennoskandii i północno-zachodniej Rosji aż po Ziemię Północną. Pojedyncze osobniki spotykane są sporadycznie na Wyspach Owczych, u wybrzeży Wielkiej Brytanii i w rejonie północnych Niemiec.

Tryb życia

Lodofoka grenlandzka zamieszkuje arktyczne wody oceaniczne w pobliżu wybrzeży i nawodnych lodowców. Sprawnie pływają w otwartych wodach i nurkują nawet do 200 m głębokości. Odbywają sezonowe wędrówki na długie dystanse. Jest zwierzęciem towarzyskim, żyje w niewielkich stadach. Jej liczebność rośnie. Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC). W przeszłości była masowo zabijana dla futra, mięsa i tłuszczu.

Odżywianie

Lodofoka grenlandzka żywi się przede wszystkim rybami i bezkręgowcami (skorupiakami). Nurkuje za pożywieniem.

Rozmnażanie i rozwój

Szczenięta lodofoka grenlandzka przychodzą na świat między luty a kwietniem. Ciąża trwa dziewięć miesięcy. Samica rodzi jedno młode. Poród odbywa się na krze. Młody osobnik zaraz po porodzie waży 8-10 kg i mierzy 85 cm. Opiekę nad potomkiem pełni jedynie samica. Młode rodzi się białe i po miesiącu zmienia barwę. Po 10-12 dniach zostaje odsadzone od mleka matki. Dojrzałość płciową osiąga między 4 a 8 rokiem życia. Na wolności żyje do 25-30 lat.