Płoć spotykana jest w całej Europie (za wyjątkiem  Półwyspu iberyjskiego, Grecji oraz części Skandynawii) oraz w dużej części Azji. Zasiedla wody słodkie różnego typu a także słonawe, przybrzeżne wody Bałtyku.

1. Budowa zewnętrzna
2. Biologia
3. Systematyka
4. Galeria zdjęć

Budowa zewnętrzna

Płoć to średniej wielkości ryba o ciele bocznie spłaszczonym, niekiedy dość wysmukłym (w ubogich ekosystemach).  Niewielka głowa, tęczówka w kolorze czerwonym. Grzbiet jest przeważnie ciemnoszary, czasami ciemnobrązowy z niebieskawym połyskiem. Boki ciała srebrzyste a strona brzuszna biała. Płetwy czerwonawe, za wyjątkiem grzbietowej i ogonowej, które są szare.  

Biologia

Płoć to płochliwa i ostrożna ryba żyjąca w stadach. Osiąga przeważnie 30-40 cm długości, większe okazy spotykane są sporadycznie. Jest gatunkiem wszystkożernym, a dieta jest uzależniona od wieku i rodzaju zamieszkiwanego środowiska. Młode najczęściej żywią się planktonem, stopniowo przechodząc na larwy owadów, drobne skorupiaki. Starsze osobniki jedzą głównie różne mięczaki (zwłaszcza racicznice), pokarm uzupełniając o fragmenty roślin i glony. Dojrzałość płciową osiąga przeważnie w 3 roku życia, przy długości ciała około 10 cm. Tarło ma miejsce wiosną, ikra jest składana wśród roślin wodnych, łodyg trzcin, niekiedy także wśród kamieni. Wylęg następuje niecałe dwa tygodnie później a po trzech tygodniach narybek rozpoczyna aktywne żerowanie. Jest gatunkiem rosnącym powoli, co rekompensuje długością życia dochodząca nawet do kilkunastu lat. Ryby zasiedlające przybrzeżną strefę Bałtyku zawsze trą się w wodach słodkich, wpływając do rzek. Wyróżnia się kilka podgatunków.