RYJÓWKA GÓRSKA. Ssak. Zwierzę - ryjówka górska
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ssaki Owadożerne Ryjówkowate Sorex Ryjówka górska
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Ryjówka górska (Sorex alpinus)

I, Dodoni [GFDL, CC-BY-SA-3.0 or CC BY-SA 2.5-2.0-1.0], via Wikimedia Commons
Spis treści
Wygląd

Ryjówka górska jest największym występującym w Europie Środkowej. Długość ciała tego zwierzęcia wynosi około 7 cm, tyle samo co długość ogona. Sierść porastająca grzbiet ryjówki górskiej jest ciemnoszara, na brzuchu nieco jaśniejsza. Osobniki młodsze mogą mieć ciemniejszą okrywę włosową. Jak wskazuje nazwa gatunkowa, zwierzęta te mają charakterystyczny, wydłużony pyszczek − tak zwany ryjek, natomiast uszy są mało widoczne, gdyż dobrze okrywa je futro. Ryjówki górskie posiadają stosunkowo długie tylne kończyny. Masa ich ciała wynosi do 9 g.

Występowanie

Ryjówki górskie, zgodnie z ich nazwą gatunkową, spotkać można na terenach górskich, ale także na obszarach wyżynnych Środkowej Europy − na przykład w Alpach, Karpatach czy Sudetach. Zamieszkują także Półwysep Bałkański. W Polsce zasiedlają wyłącznie południową część kraju – od Sudetów po Bieszczady. Bardzo rzadko zdarza się, by zwierzęta te zapuściły się na tereny położone poniżej 500 m n.p.m. Górna granica ich występowania to około 2500 – 3000 m n.p.m.

Tryb życia

Ryjówka górska jest niezwykle ruchliwa i wykazuje aktywność przez całą dobę. W związku z tym, że swoje gniazda zakładają pod ziemią, mają bardzo wysoko rozwinięte zmysły, takie jak węch i słuch, niezbędne przy takim trybie życia. Także zmysł dotyku pozwala im na sprawne kopanie nor w ziemi oraz swobodne poruszanie się po podziemnych korytarzach. Mimo tego, że wzrok jest u nich słabiej rozwinięty, ich życie nie toczy się wyłącznie pod ziemią. Miejsca na ich kryjówki stanowić mogą także szczeliny skalne lub opuszczone nory innych zwierząt. Najlepiej czują się w miejscach chłodnych i wilgotnych, zlokalizowanych blisko strumieni.

Odżywianie

Żerowanie ryjówek górskich odbywa się w strefie runa leśnego, w gęstych trawach, ale także pod ziemią. Ich pokarm stanowią głównie bezkręgowcepająki, owady, drobne ślimaki. Zdarza się jednak, że zjadają też małe kręgowce, a nawet padlinę. Same zaś stanowią pokarm dla drapieżnych ptaków i ssaków.

Rozmnażanie i rozwój

Samiczki ryjówki górskiej wchodzą w ruję w okresie od kwietnia do września i są w stanie wydać do trzech miotów w jednym sezonie. Przed porodem ryjówki górskie zakładają gniazdo pod ziemią lub w szczególnie ukrytych miejscach skalnych. Jeden miot liczy około 6 młodych, które po urodzeniu się przez trzy tygodnie pobierają pokarm w postaci mleka ich matki. Całkowicie dojrzałe płciowo stają się po 3-4 miesiącach życia. Ryjówki górskie dożywają zaś do 1,5 roku.

4.9/5 - (11 votes)
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments