Blobfish (Psychrolutes marcidus)

Biologia

Blobfish to potoczna nazwa angielska nie posiadającej polskiej nazwy ryby z rzędu skorpenokształtnych – Psychrolutes marcidus. Blobfish jest gatunkiem znanym nauce od prawie stu lat, ale stosunkowo niedawno zdobył olbrzymią popularność w internecie ze względu na swój komiczny, glutowaty wygląd. Z tego powodu ryba blobfish stała się bohaterką tysięcy memów i śmiesznych obrazków. Warto jednak podkreślić, że używane do nich zdjęcia przedstawiają okazy wyciągnięte ze swojego naturalnego środowiska, którym są bardzo głębokie wody</a>; idealnie przystosowana do funkcjonowania pod ogromnym ciśnieniem ryba, wyciągnięta na powierzchnię przez trałującą dno sieć, podlega gwałtownej dekompresji. Naczynia krwionośne w skórze pękają, stąd blobfish przybiera przekrwiony, różowy kolor; ze względu na miękkie tkanki i brak silnego szkieletu kostnego, całe ciało blobfish nadyma się i rozpręża, tworząc galaretowatą masę. Blobfish nie jest celowo poławiany ani wykorzystywany kulinarnie; podobnie jak dla innych głębokowodnych zwierząt, zagrażają mu coraz intensywniejsze połowy ryb i skorupiaków za pomocą tzw. włoków dennych – potężnych sieci wleczonych po dnie na głębokości kilkuset metrów. Z powodu wyczerpywania się łatwiej dostępnych zasobów ryb, rybacy na całym świecie coraz częściej sięgają po to narzędzie. Jako że ryby wód głębinowych rosną i rozmnażają się bardzo wolno, takie połowy stanowią dla nich bardzo istotne zagrożenie. Co więcej, orząca morskie dno sieć niszczy głębokowodne rafy koralowe i całe ekosystemy oparte na osiadłych morskichbezkręgowcach (od których zależą również ryby). Odbudowa życia na dnie morskim po przejściu przez nie włoka dennego może trwać nawet kilkaset lat ze względu na powolny wzrost głębokowodnych koralowców, gąbek i innych bezkręgowców.

Budowa zewnętrzna

Blobfish ma budowę typową dla przedstawicieli swojej rodziny (Psychrolutidae), której wszyscy przedstawiciele żyją w głębokich i/lub bardzo zimnych wodach morskich. Głowa jest bardzo duża i szeroka, a ciało zwęża się szybko w stronę ogona, przez co sylwetka ryby patrząc z góry przypomina nieco kijankę. Skóra jest luźna i elastyczna – pomiędzy skórą a mięśniami znajduje się warstwa galaretowatej tkanki. Szkielet kostny u głębokowodnych przedstawicieli rodziny, do której należy blobfish jest wtórnie zredukowany – struktury kostne są zastąpione strukturami chrzęstnymi. Oczy są umieszczone wysoko na głowie i skierowane nieco do przodu. Płetwy piersiowe u blobfish mają liściowaty kształt; pozostałe płetwy są stosunkowo niewielkie i zredukowane. Kolor ciała żywych osobników jest jednolicie ciemnoszary; dopiero martwe ryby przybierają kolor różowy. Blobfish osiąga maksymalną długość 38 centymetrów.

Występowanie

Blobfish z gatunku Psychrolutes marcidus występuje wyłącznie w Pacyfiku, na obszarze Morza Tasmana pomiędzy południowo-wschodnią Australią, Tasmanią, a należącymi do Nowej Zelandii wyspami Chatham. Inne gatunki z tego rodzaju występują w głębokich wodach stoków kontynentalnych na rozległych obszarach Pacyfiku i Oceanu Indyjskiego; tylko pojedyncze gatunki docierają na południowy Atlantyk u wybrzeży południowej Afryki.

Tryb życia

Blobfish z gatunku Psychrolutes marcidus przebywa na dnie stoków kontynentalnych (miejsc na dnie morza, gdzie stosunkowo płytki szelf kontynentalny przechodzi stromym zboczem w głębokowodną równinę abisalną). Blobfish spotkamy na dnie pomiędzy 600 a 1200 metrów głębokości. Przedstawiciele tego i spokrewnionych gatunków większość życia spędzają nieruchomo na dnie morskim i oszczędzając cenną energię</a>; przy nadarzającej się okazji zjadają ofiary, które akurat przechodzą im przed nosem. Prawdopodobnie żyją kilkadziesiąt lat, a nawet dłużej (powyżej 100).

Pokarm

Praktycznie nic nie wiadomo o pokarmie blobfish i jego krewnych; najprawdopodobniej są to mniejsze od nich organizmy denne (skorupiaki, mniejsze ryby).

Rozmnażanie

Nie są znane żadne szczegóły rozmnażania blobfish z gatunku Psychrolutes marcidus. Najprawdopodobniej, podobnie jak u innych gatunków z tego rodzaju, wykazują skomplikowane zachowania rozrodcze, łącznie z opieką nad rozwijającą się ikrą przez jednego z rodziców.