Fałdoskórkon indomalajski (Ptychozoon kuhli)

Wygląd

Fałdoskórkon indomalajski do rodziny gekonowate (Gekkonidae). Ma dużą, trójkątną głowę. Na głowie znajdują się dosyć duże oczy, z pionowy źrenicami. Brak ruchomych powiek. Tęczówka oczna jest brązowa. Za okiem ciągnie się ciemny, szeroki pasek. Występuje u niego szereg cech umożliwiających mu loty szybowe na krótkie odległości. Posiada fałdy skórne po bokach ciała i na kończynach. Na palcach znajdują się przylgi. Ciało jest spłaszczone grzbietobrzusznie, pokryte drobnymi łuskami. Barwa ciała jest zmienna, od jasno szarej po ciemno brązową. Ubarwienie jest kamuflujące, dobrze maskujące na korze drzewa. Na ciele występuje falisty wzór. Ogon jest spłaszczony z jasnym, zaokrąglonym końcem. Dymorfizm płciowy nie jest wyraźnie zaznaczony. Samce różnią się od samic układem porów oraz zgrubieniem u nasady ogona.

Występowanie

Faudoskóron indomalajski zamieszkuje południowo-wchodnią Azję: Półwysep Indyjski, Półwysep Indochiński, Półwysep Malajski i Archipelag Malajski.

Środowisko i tryb życia

Naturalnym siedliskiem fałdoskórona indomalajskiego są głównie pierwotne, wilgotne lasy tropikalne. Spotykany jest również w lasach gospodarczych i na plantacjach palmy oleistej. Przebywa wysoko na pniach drzew lub w ich koronach. Prowadzi głównie nocny, nadrzewny tryb życia. Gatunek spotykany w hodowlach.

Rozmnażanie

Fałdoskórkon indomalajski rozmnaża się przez cały rok. Jest organizmem jajorodnym. Samica składa dwa jaja na pniach drzew. W ciągu jednego roku może przystąpić do rozrodu kilkukrotnie (do pięciu – sześciu razy). Czas inkubacji przy optymalnej temperaturze wynosi około trzech miesięcy. Młode po wylęgu mierzą około 5 cm. Nie występuje u niego forma opieki nad potomstwem. Żyje do 8 lat.

Pokarm

Fałdoskórkon indomalajski żywi się w głównej mierze bezkręgowcami (owadami, pajęczakami).