Flaming różowy (Phoenicopterus roseus)

Spis treści

Wstęp
Wygląd
Występowanie
Biotop
Lęgi
Pokarm
Galeria zdjęć

Wstęp

Flaming różowy to ptak większy od żurawia (Grus grus). Do kraju zalatuje sporadycznie, prawdopodobnie są to ptaki zbiegłe z hodowli. Gatunek towarzyski. W locie dobrze widoczne czarne lotki oraz czerwone pokrywy skrzydeł, a szyja oraz nogi są wyciągnięte. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN).

Wygląd

Flaming różowy jest gatunkiem nie do pomylenia. Tęczówka oczna żółta. Dziób masywny, wygięty w dół, wyposażony w płytki. Większa część dzioba jest różowa, na końcu czarna. Szczęka górna mniejsza od żuchwy. Szyja bardzo długa, nieco wygięta. Ubarwienie ciała w przewadze białe, z różowym odcieniem. Pokrywy skrzydeł czerwone. Lotki czarne. Sterówki jasnoróżowe. Nogi różowe, bardzo długie. Dymorfizm płciowy nie jest zauważalny, choć samce są nieco większe i intensywniej ubarwione od samic. Występuje natomiast wyraźny dymorfizm wiekowy. Tęczówka oczna, dziób oraz nogi są ciemne. Szata juwenalna jest szarobrunatna, z jaśniejszym spodem. Osobniki młodociane są brudnobiałe.

Występowanie

Flamingi różowe zamieszkują wyspowo bardzo duży obszar. Głównie zamieszkują wybrzeża Afryki, Madagaskar, basen Morza Śródziemnego (zasięg wyraźnie nieciągły), Azję Mniejszą, Iran, Afganistan, Pakistan i Indie, a nawet środkowy Kazachstan. Częściowo wędrowny.

Biotop

Flaming różowy spotykany jest na płytkich, słonych wodach: zbiornikach wodnych, lagunach, zatokach, bagnach, ujściach rzek, wybrzeżach. Rzadziej zamieszkuje wody słodkie.

Lęgi

Flaming różowy gnieździ się w koloniach nad brzegami jezior, zatok. Gniazdo w formie kopczyka z zagłębieniem w szczytowej części, zbudowane z mułu. Samica składa 1-2 białe jaja. Czas wysiadywania wynosi około miesiąca. Zaraz po wykluciu młode umieszczane są w żłobkach z innymi flamingami. Po ponad dwóch miesiącach młode zyskują zdolność lotu. Dojrzałość płciową osiąga w piątym lub szóstym roku życia.