Husarz władca (Anax imperator)

Występowanie

Husarz władca występuje w Europie (prócz Skandynawii), Azji centralnej, zachodniej i południowo-zachodniej oraz w Afryce. W Polsce spotykany jest niemal w całym kraju. W związku z postępującym ociepleniem klimatu zasięg występowania tej ważki szybko przesuwa się ku północy.

Budowa

Husarz władca jest ważką z rodziny żagnicowate (Aeshnidae). Jego ciało jest smukłe i wydłużone. Głowa jest dobrze wykształcona. Na głowie znajduje się para dużych oczu złożonych, barwy zielononiebieskiej lub zielonoszarej. Czułki są krótkie. Czoło zielone z żółtą lub niebieską przepaską. Narządy gębowe typu gryzącego. Odnóża kroczne. Tułów jest dobrze rozwinięty, zielony. Odwłok jest długi, zakończony przydatkami analnymi. Posiada dwie pary skrzydeł, z siatkowym użyłkowaniem. Występuje dymorfizm płciowy i wiekowy. U samców odwłok jest błękitny z czarnym wzorem. Odwłok samic jest zielononiebieski z brązowym wzorem. Golenie samców są czarne, u samic brązowoczarne. Gatunkiem podobnym jest husarz ciemny (Anax parthenope).

Biologia

Husarz władca zamieszkuje wszelkie zbiorniki wodne, stawy, jeziora, oczka wodne, rowy melioracyjne i wolno płynące rzeki. Preferuje miejsca z bujną roślinnością w strefie litoralu. Dorosłe spotykane są od maja do sierpnia. Jest w stanie latać przez wiele godzin. Zarówno dorosłe jak i larwy są drapieżne. Żywi się zwierzętami bezkręgowymi (owadami i ich larwami) oraz kijankami i narybkiem. Samce są terytorialne. Przechodzi przeobrażenie niezupełne. Samica składa jaja do wód stojących i wolno płynących. Wylęg larw następuje po upływie 2-3 tygodni. Larwy żyją w wodzie, wśród roślinności wodnej. Rozwój larw trwa 1-2 lata. Między majem a czerwcem kolejnego roku (przed ostatnią wylinką) larwa wspina się na roślinność w celu przeobrażenia. Husarz władca na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC). Osobniki dorosłe żyją kilka tygodni.