Koza złotawa (Sabanejewia aurata)

Występowanie

Rozmieszczenie kozy złotawej jest słabo poznane w związku z trudnością w rozróżnianiu poszczególnych gatunków i podgatunków w rodzaju Sabanejewia. Prawdopodobny obszar występowania obejmuje rzeki od zlewni Dunaju na zachodzie, przez rzeki środkowej i wschodniej Europy, zlewnię Morza Czarnego i Kaspijskiego, po Jezioro Aralskie.

Budowa zewnętrzna

Drobna ryba. Głowa mała. Oczy małe, wysoko osadzone. Pod okiem występuje kolec. Otwór gębowy dosyć mały, dolny, wyposażony w trzy pary wąsików. Zęby gardłowe jednoszeregowe. Ciało wydłużone i dwubocznie spłaszczone. Ciało barwy jasnożółtej. Spód ciała jaśniejszy. Na grzbiecie oraz po bokach ciała znajduje się kilkanaście dużych, brązowych plam. Głowa, grzbiet, boki ciała oraz płetwy: grzbietowa i ogonowa pokryte drobnym, ciemnym plamkowaniem. Łuski pokrywające ciało małe. Płetwy zaokrąglone, żółte. Płetwa ogonowa jako jedyna prawie równo ścięta. Na grzbietowej krawędzi ciała znajduje się kil skórny. Dymorfizm płciowy jest zaznaczony. U samców po bokach ciała występuje zgrubienie. Gatunkiem podobnym jest koza pospolita (Cobitis taenia).

Biologia

Zamieszkuje głównie czyste wody rzek w ich górnym i środkowym biegu. Preferuje wody płytkie o kamienistym, piaszczystym lub mulisto-piaszczystym dnie. Ryba aktywna w nocy, dzień spędza w ukryciu. Młode osobniki przebywają głównie przy brzegu, dorosłe przy dnie. Do rozrodu przystępuje od kwietnia do lipca, w miejscu kamienistym podłożu. Tarło jest porcyjne. Jaja składane są na słabo porośnięte dno. Samica składa od pięciuset do kilku tysięcy jaj. Jaja są małe, jasnożółte lub pomarańczowe. Rozwój jaj trwa od 4 do 6 dni. Żywi się detrytusem, glonami, larwami muchówek, mięczakami, skorupiakami. Dojrzałość płciową osiąga w pierwszym bądź w drugim roku życia. Ryba krótkowieczna, żyje do czterech lat.