Krewetka północna (Pandalus borealis)

Biologia

Krewetka północna jest jednym z najczęściej poławianych i konsumowanych przez ludzi gatunków krewetek. W przeciwieństwie do wielu innych krewetek, które są hodowane na farmach w ciepłym klimacie, u krewetki północnej eksploatowane są dzikie, morskie populacje gatunku. Populacje krewetki północnej stosunkowo szybko odbudowują się po eksploatacji rybackiej, dlatego obecnie nie uważa się ich za zagrożone. W poszczególnych latach liczebność krewetki północnej w danym miejscu może się bardzo różnić – populacje fluktuują w sposób naturalny, załamują się a następnie odbudowują w ciągu kilku lat.

Wygląd

Krewetka północna to średniej wielkości morska krewetka o smukłym ciele. Pancerzyk krewetki północnej jest gładki i stosunkowo cienki. Żywe osobniki mają półprzeźroczystą, czerwoną barwę (pancerz jest przeźroczysty, ale gęsto pokryty małymi, czerwonymi plamkami). Tak jak wszystkie krewetki, krewetka północna posiada 5 par odnóży krocznych oraz dodatkowe odnóża pływne na odwłoku. Oczy są duże, okrągłe i czarne. Pomiędzy oczami znajduje się wydłużony wyrostek pancerza (tzw. rostrum), o długości pomiędzy 1.5 a 2 długości karapaksu (czyli części pancerza przykrywającej głowotułów krewetki). Dorosłe krewetki północne osiągają do kilkunastu centymetrów długości.

Występowanie

Krewetka północna występuje w wodach przybrzeżnych północnego Atlantyku: od nowej Anglii przez wybrzeża Kanady i Grenlandii aż po Islandię, Spitsbergen i Nową Ziemię, a następnie na południe aż po wybrzeże południowej Norwegii. Populacje występujące w północnym Pacyfiku (Alaska, Morze Beringa) klasyfikuje się czasem jako osobny gatunek.

Pokarm

Krewetki północne żywią się drobnymi zwierzętami dennymi i planktonowymi: małymi skorupiakami i mięczakami, wieloszczetami itd., a także pokarmem roślinnym – glonami i okrzemkami. Krewetki północne żerują zarówno na dnie oceanu, jak i podejmują okresowe wycieczki w toń wodną. Same z kolei są bardzo ważnym źródłem pokarmu dla większych zwierząt – ryb (w tym dorszy) oraz fok.

Rozród

Krewetka północna rozpoczyna życie jako dryfująca w toni wodnej planktonowa larwa. W ciągu kilku miesięcy larwa stopniowo zaczyna przypominać kształtem krewetkę, i stopniowo przechodzi z unoszenia się w toni do życia na dnie. Pod koniec drugiego roku życia mała krewetka północna osiąga dojrzałość płciową i staje się samcem. Przez dwa-trzy lata funkcjonuje jako samiec, a następnie stopniowo staje się dojrzałą płciowo samicą. Kopulacja następuje w krótkim okienku czasowym po linieniu samicy, jesienią; następnie samica nosi pod odwłokiem zapłodnione jaja (od 500 do 2000, w zależności od wieku i rozmiaru samicy). W tym czasie samica wędruje w płytsze obszary bardziej zbliżone do brzegu. Na wiosnę z jaj wykluwają się larwy, a samica wraca na głębsze wody. Kolejne podejście do rozrodu ma miejsce jesienią tego samego roku – najstarsze samice mogą osiągać wiek od 6 do 8 lat, rzadko więcej.