DORSZ ATLANTYCKI. Ryba. Zwierzę - dorsz atlantycki, dorsz, wątłusz
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ryby Kostnoszkieletowe Promieniopłetwe Dorszokształtne Dorszowate Gadus Dorsz atlantycki
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Dorsz atlantycki (Gadus morhua)

Nazywana/y także: dorsz, wątłusz
Dorosły dorsz. By Hans-Petter Fjeld (Own work) [CC BY-SA 2.5], via Wikimedia Commons
Spis treści
Występowanie

Dorsz atlantycki występuje u wybrzeży północnego Atlantyku. W Ameryce Północnej od wybrzeży Karoliny Południowej w Stanach Zjednoczonych po wody Zatoki Hudsona i południowej części Ziemi Baffina. Spotykany jest u wybrzeży południowej Grenlandii. W Europie spotykany jest od północnej Francji aż po Nową Ziemię daleko na północy Azji. Ponadto podgatunek Dorsza Atlantyckiego – dorsz kildyński występuje jedynie w niewielkim, płytkim jeziorze Mogilnoje na wyspie Kildin na Morzu Barentsa. Jest to skrajnie zagrożona wyginięciem reliktowa populacja dorsza.

Budowa zewnętrzna

Dorsz atlantycki posiada głowę dużą, masywną. Szczęka górna wysunięta nad szczękę dolną. Otwór gębowy końcowy. Na podbródku pojedynczy wąsik. Ciało wydłużone, wrzecionowate. Ubarwienie ciała oscyluje w różnych tonacjach w zależności od środowiska w którym ryba żyje. Barwy ciała od jasnoszarej po czerwoną do zielonej. Głowa oraz grzbiet usiane ciemnymi plamkami. Grzbiet ciemny (brązowy bądź zielony). Boki nieco jaśniejsze. Brzuch biały. Łuski drobne, cykloidalne. Linia naboczna biegnie lekkim łukiem nad płetwami piersiowymi. Płetwy ciemne. Trzy płetwy grzbietowe, pomiędzy nimi przerwy. Dwie płetwy odbytowe, pomiędzy nimi również wyraźna przerwa. Pierwsza płetwa odbytowa zaczyna się na wysokości drugiej płetwy grzbietowej. Płetwy brzuszne położone nieznacznie przed płetwami piersiowymi. Płetwa ogonowa prosto ścięta.

Biologia

Dorsz atlantycki preferuje wody o różnym stopniu zasolenia: od słonych wód oceanicznych, po słabo zasolone wody m. in. Bałtyku. Unika wód słodkich. Zamieszkuje strefę przybrzeżną lub otwarte wody oceanu. Preferuje różnorodne siedliska: zarówno głębokie wody, jak i strefy przydenne. Reliktowy podgatunek – dorsz kildyjski – występuje w jeziorze, które w przeszłości było częścią Morza Barentsa. Do tarła przystępuje od stycznia do kwietnia. Samica składa od 1,5 mln do 10 mln ziaren ikry. Jaja bezbarwne. Średnica jaj wynosi 1,4 mm. Wylęg następuje od dwóch do czterech tygodni. Larwa po wyklucia ma 4 mm. Dojrzałość płciową osiąga od drugiego do czwartego roku życia. Żyje do 25 lat.

Odżywianie

Dorsz atlantycki to ryba drapieżna. Pożywia się w głównej mierze rybami (również pośród swojego gatunku) oraz skorupiakami.

4.6/5 - (14 votes)
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments