Perkozek zwyczajny (Tachybaptus ruficollis)

Wstep
Ptak wodny, najmniejszy wśród rodzimych perkozów, wielkości dzięcioła dużego. W locie skrzydła w szacie zimowej ciemne, z nieznacznymi białymi nasadami. Płochliwy. W Polsce niezbyt liczny, wędrowny gatunek lęgowy.
Wygląd
Pękaty kształt ciała. Źrenica oka jest ciemna. Dziób jest mały i prosty. Krótka szyja. Na palcach ma płatki skórne. Krótki ogon. Występuje u niego dymorfizm sezonowy. Dorosłe w szacie godowej są ciemnobrązowe z kasztanowymi policzkami i szyją. Jasny, żółty zajad przy nasadzie dzioba, bardzo charakterystyczny i dobrze widoczny. W zimie ubarwienie ich szaty jest brązowopłowe. Jasne gardło. Szyja i policzki płowe. Dziób jaśniejszy niż w lecie. Osobniki młodociane podobne do dorosłych w szacie zimowej, rozróżniane po ciemnych pasach na pokrywach usznych i jaśniejszych policzkach. U piskląt głowa paskowana.
Występowanie
Zamieszkuję zachodnią i środkową Europę, basen Morza Śródziemnego, południową Azję, część wysp Oceanii oraz niemal cała Afrykę za wyjątkiem Sahary. Populacje środkowoeuropejskie oraz środkowoazjatyckie migrują na południe, pozostałe populacje osiadłe.
Biotop
Preferuje niewielkie, zarośnięte zbiorniki z wodą stojącą, stawy, jeziora jak również starorzecza.
Lęgi
Gnieździ się na roślinności wodnej w płytkich, zarośniętych zatoczkach. Gniazdo buduje z roślinności wodnej. Dwa lęgi w roku. Gdy przystępują do drugiego, samica wysiaduje jaja, podczas gdy samiec opiekuje się wcześniejszym lęgiem. Pierwszy lęg rozpoczyna w kwietniu. Samica składa 2-6 jasnych jaj, przeważnie 4. Wysiadywanie trwa około 20 dni. Młode tuż po wykluciu są zaradne, potrafią pływać, choć pozostają pod opieką rodziców do 6 tygodni. Po tym okresie młode zyskują lotność. Dojrzałość płciową osiągają po roku.
Pokarm
Pożywiają się głównie pokarmem zwierzęcym – bezkręgowcami (owadami, ich larwami, mięczakami, skorupiakami), kręgowcami (płazami, ich larwami, małymi rybami), w mniejszym stopniu roślinami. Pokarm zdobywa podczas nurkowania jak również z powierzchni wody.