Świergotek łąkowy (Anthus pratensis)

Wstęp

Ptak z rodziny pliszkowatych. Wielkością ciała dorównuje wróblowi. W kraju jest bardzo licznym, wędrownym (choć część osobników jest osiadła) gatunkiem lęgowym. W zimie towarzyski, tworzy stada. Jest gatunkiem bliskim zagrożenia (kategoria NTna liście IUCN ).

Wygląd

Tęczówka oczna ciemna. Jasna obrączka oczna. Dziób spiczasty, ciemnobrązowy z jaśniejszą nasadą. Brew nieznacznie widoczna. Pasek przyżuchwowy wąski. Gardło jasne, z ciemnym paskiem podbródkowym. Na ciemieniu ciemne paski. Ubarwienie ciała w brązowo-płowej kolorystyce. Wierzch kreskowany. Smukła sylwetka. Pierś i spód ciemno kreskowane. Boki ciała żółtawe. Długi, ciemnobrązowy ogon. Nogi różowawe. Długi tylny pazur. Brak dymorfizmu płciowego. U osobników młodocianych kreskowanie spodu sięga tylko do okolic piersi.

Występowanie

Świergotki łąkowe zamieszkują Europę, od zachodnich wybrzeży, przez centrum i północ kontynentu, po Ural oraz Islandię. Część osobników jest osiadła – głównie zamieszkujące zachodnią Europę, pozostałe odlatują na zimowiska na południe Europy, do północnej Afryki i na Bliski Wschód.

Biotop

Preferuje różnorodne otwarte środowiska. Dobrze czuje się na łąkach, polach uprawnych, wrzosowiskach, mokradłach, pastwiskach, wybrzeżach morskich i leśnych polanach.

Lęgi

Gnieździ się na ziemi. Gniazdo w formie czarki, (do budowy i wyścielenia gniazda używa traw, liści, porostów) ukryte wśród roślinności. W roku przystępuje do jednego bądź dwóch lęgów. Samica składa średnio 5 ciemnobrązowych jaj (od 2 do 7). Czas wysiadywania (głównie przez samicę) wynosi około dwóch tygodni. Karmieniem piskląt zajmują się oboje partnerzy. Młode opuszczają gniazdo po 12-14 dniach od wyklucia i jeszcze przez pewien czas dokarmiane są przez rodziców.

Pokarm

Ptak w głównej mierze owadożerny (owady, pajęczaki), w jego diecie znaleźć można również pokarm roślinny (nasiona, owoce oraz części zielone roślin). Pokarm zdobywa zarówno na ziemi jak i w powietrzu.