Wąż zbożowy (Pantherophis guttatus)

Jeden z pospolitszych niejadowitych węży zamieszkujących Stany Zjednoczone. Ze względu na łagodne usposobienie i kolorystykę trafił do hodowli amatorskich, gdzie wyhodowano dziesiątki odmian barwnych.
Wygląd
Wąż zbożowy to średniej wielkości wąż o smukłym ciele. Ubarwienie jest zmienne, najczęściej barwą podstawową są różne odcienie pomarańczowego, brązowoczerwonego lub szarobrązowego. Na tym tle występuje szereg ciemniejszych plam, przeważnie ciemnoczerwonych lub brązowych, zawsze z ciemniejszą, czarną obwódką. Strona brzuszna jasna, przeważnie biała lub kremowa z pojedynczymi ciemniejszymi płytkami, co często tworzy nieregularny wzór szachownicy. Młode zazwyczaj szare z szeregiem ciemniejszych brązowo-czarnych plam na grzbiecie, ubarwienie dorosłych zyskują po kilku miesiącach. W hodowli amatorskiej spotyka się dziś ponad 100 odmian barwnych, odbiegających od formy wyjściowej nie tylko ubarwieniem ale też wzorem (lub jego brakiem).
Występowanie
Wąż zbożowy zamieszkuje stosunkowo duży teren od środkowej części Stanów Zjednoczonych aż po północne prowincje Meksyku. Duże zróżnicowanie zamieszkiwanych terenów a także geograficzna izolacja niektórych populacji wpłynęła na ich zróżnicowanie genetyczne a co za tym idzie dała początek wielu odmianom hodowlanym.
Środowisko i tryb życia
Wąż zbożowy zasiedla zróżnicowane środowiska, często spotykany w lasach, na polach uprawnych (stąd nazwa) a także na wszelkiego rodzaju nieużytkach. Znajdowany ponadto na terenach suchych, stepowych jak i w wilgotnych lasach i na terenach bagiennych – jest to uzależnione od lokalnych warunków geograficznych. Często spotykany w pobliżu siedzib ludzkich, zwłaszcza w szopach, stodołach czy też w opuszczonych domostwach – zwabia go tam obfitość gryzoni. Przeważnie na poziomie ziemi, potrafi jednak sprawnie się wspinać. Aktywny w ciągu nocy a także wieczorem oraz nad ranem. Dzień spędza przeważnie w kryjówce, niekiedy wygrzewa się w promieniach słońca.
Rozmnażanie
Gody węża zbożowego maja miejsce od marca do maja, na północy węże przystępują do nich po zimowaniu, populacje z południa mogą być aktywne cały rok. Około dwa miesiące później samica składa kilkanaście jaj. Po kolejnych 2-3 miesiącach (w zależności od panujących temperatur) lęgną się młode o długości około 25 cm.
Pokarm
Podstawą pożywienia węża zbożowego są wszelkie drobne ssaki, zwłaszcza gryzonie. Sporadycznie może wyjadać też pisklęta ptaków z gniazd.