Źródło:
https://www.zoo.wroclaw.pl/kampania_2011/goryl.pdf
https://www.big-animals.com/pl/goryl-g%C3%B3rski/
Zagrożone goryle górskie
Fot.: Samica goryla górskiego z młodym (Wikipedia, CC)
Krytycznie zagrożone wyginięciem goryle górskie występują jedynie w dwóch miejscach na świecie. Te rzadkie zwierzęta spotkać można tylko w dwóch parkach narodowych, w Bwindi w Ugandzie i w Virunga, leżącym na terenie Ugandy, Demokratycznej Republiki Konga (DRK) i Ruandy.
Goryl górski jest jednym z 2 podgatunków goryla wschodniego. To największy naczelny żyjący na świecie. Samiec może osiągnąć do 1,9 metra wzrostu i ważyć nawet 220 kilogramów. Samice natomiast są zdecydowanie drobniejsze – ważą około 98 kilogramów i osiągają wzrost około 1,5 metra. Ramiona tych małp są znacznie dłuższe niż nogi. Dlatego goryle górskie chodzą na czterech kończynach, opierając się z przodu na kłykciach.
Goryl górski, jak sama nazwa wskazuje, zamieszkuje wysokie góry. Jest to gatunek bardzo rodzinny – lubi przebywać w stałych grupach, liczących od pięciu do trzydziestu osobników. Na czele każdej grupy stoi przywódca – samiec zwany srebrzystogrzbietym ze względu na kolor sierści na plecach. To on decyduje kiedy stado ma się zatrzymać na odpoczynek, kiedy ruszyć dalej i w jakim kierunku ma się przemieszczać. Co się dzieje, kiedy przewodnik stada ginie? Samice z grupy rozpraszają się, szukając nowego przywódcy, który otoczyłby je opieką.
Mimo, iż goryle wyglądają mało przyjaźnie, to są spokojnymi zwierzętami. Żywią się głównie roślinami – pędami, korzeniam i łodygam. Nie stronią także od owoców i drobnych owadów. Z racji tego, iż goryle górskie są masywne i postawne, muszą dostarczać sobie spore ilości pokarmu. Dlatego większość swojego życia spędzają na żerowaniu. Dorosły goryl zjada nawet 25 kilogramów roślinności dziennie. Niestety na te łagodne, piękne zwierzęta czyha wiele niebezpieczeństw.
10-miesięczny goryl górski. By Charlesjsharp (Own work, from Sharp Photography, sharpphotography) [CC BY-SA 4.0], via Wikimedia Commons
Populacja wszystkich goryli górskich szacowana jest na około 880 osobników. Największym zagrożeniem dla przyszłości goryli górskich jest kłusownictwo, choroby przenoszone przez człowieka i utraty naturalnych siedlisk. Niepokojące są również plany koncernów naftowych, które chciałyby wydobywać ropę naftową na terenie parku narodowego Virunga, w części znajdującej się w granicach DRK. Ochronie goryli nie sprzyja też niestabilna sytuacja we wschodniej części DRK, gdzie przez ostatnie dwie dekady trwał konflikt. Zdarzają się też porwania młodych gorylątek, które trafiają w ręce prywatnych kolekcjonerów lub do ogrodów zoologicznych.
– Rocznie w sidła kłusowników wpada co najmniej siedem goryli górskich – dodaje Greer. – Populacja goryli górskich wciąż jest zagrożona i liczba zwierząt może zacząć gwałtownie spadać, jeśli zostanie zakłócona naturalna równowaga w jakiej obecnie żyją. – alarmuje.
Co zrobić, by chronić te rzadkie zwierzęta? Potrzebne są zdecydowane działania na rzecz ochrony ich siedlisk oraz przeciwdziałanie kłusownictwu. Walka z kłusownictwem oraz nielegalnym handlem jest o tyle utrudniona, że ten proceder stanowi podstawowe źródło utrzymania dla milionów ludzi. Pochwycone goryle trafiają potem najczęściej na rynek azjatycki. Niezbędna jest także kompleksowa ochrona środowiska, wliczając w to ekoturystykę oraz patrole, których celem jest trzymanie ludzi i zwierząt gospodarskich z dala od chronionych terenów.
Młody goryl górski (c) Chris Martin Bahr, WWF-Canon
Rodzina goryli górskich © Martin Harvey, WWF-Canon
Większość informacji na temat życia goryli górskich znamy dzięki amerykańskiej biolog Dian Fossey. Jej wieloletnie obserwacje terenowe dowiodły, że jest to najbardziej pokojowo nastawiona małpa człekokształtna. Obok wielu odkryć, dokonanych dzięki pionierskim badaniom zachowania goryli, jej największym osiągnięciem wydaje się być zwrócenie uwagi świata na problem ochrony tych człekokształtnych małp. To dzięki jej obserwacjom zmienia się postrzeganie goryli, ludzie wychowani na King-Kongu coraz rzadziej widzą w gorylach agresywne bestie, zaczynają za to dostrzegać problemy ich ochrony.
Zobacz najnowsze artykuły
Ekologiczny dom
Medycyna rodzinna
Energia dla domu
Leśni przestępcy doskonale znają zwyczaje swych ofiar i skrzętnie to wykorzystują. Przeważnie ustawiają wnyki na tzw. przesmykach, czyli ścieżkach regularnie uczęszczanych przez zwierzynę. Zwierzę wpada w sidła, po czym umiera w strasznych męczarniach. Kłusownicy- czy nie jest wam żal zabijać te bezbronne zwierzęta? Czy nie macie litości i serca????
Uważam że powinno się chronić zagrożone gatunki goryli a nie je jeszcze zabijać.
Uważaj żebyś ty nie wyginął
Jak ludzie dalej będą je zabijać to wyginął
Do tego prowadzi wojna.Giną ludzie i zwierzęta .