Drewniak szkarłatny to częsty w Polsce grzyb saprofityczny z rodziny próchnilcowatych Xylariaceae i z typu workowców Ascomycota.
Miąższ czarny, zdrewniały, twardy. Po wyschnięciu staje się bardzo kruchy.
Wysyp zarodników czarny. Wymiary spor drewniaka szkarłatnego: 11-15 x 5,5 - 7,5 mikrona. Zarodniki gładkie, ciemnobrązowe, nieprzezroczyste, kształtu ziaren fasoli (eliptyczno-jajowate).
Drewniaka szkarłatnego można łatwo pomylić z wieloma innymi grzybami z tegoż rodzaju. Drewniak czerwonawy (H. rutilum) też przybiera różne odcienie czerwieni i też preferuje martwe drewno buków – z całkowitą pewnością odróżnić je można wyłącznie przez obserwacje zarodników pod mikroskopem. Łudząco podobny jest także drewniak pierzasty (H. howeanum) – mający gładszą powierzchnię, pozbawioną „kopczyków” perytecjów. Poza tym d. pierzasty produkuje okazalsze spory. Oba gatunki mają jednak niemalże taki sam chemotyp (stężenie rodzajowo i gatunkowo specyficznych metabolitów wtórnych) a ich strzępki mogą zrastać się, toteż jest sprawą dyskusyjną, na ile w ogóle są odrębnymi gatunkami?
Wyraźniej inny jest drewniak brunatny (H. fuscum): brązowawy oraz mniejszy od d. szkarłatnego. Ponadto zasiedla nieco inne gatunki drzew, raczej leszczynę i olszę niż buka. Warstwiak zwęglony (Daldinia concentrica) i zgliszczak pospolity (Kretzschmaria deusta) też są dość podobne do drewniaków lecz charakteryzują się większymi podkładkami, tudzież głęboko czarnym, węglistym kolorem. Ponadto zgliszczak atakuje i zasiedla jeszcze żywe drzewa, a warstwiak preferuje drewno martwe, ale dopiero zaczynające się rozkładać.
Sezon
Drewniak szkarłatny wytwarza owocniki, zwane w tym wypadku podkładkami, od jesieni do wiosny.Występowanie
Drewniak szkarłatny jest roztoczem, rozwijającym się na gnijących pniakach i gałęziach drzew liściastych, zazwyczaj buków, aczkolwiek notowano go także na: grabach, dębach, lipach, jarzębach, olchach, topolach czy brzozach. Drewniak szkarłatny należy do grzybów inicjujących rozkład martwego drewna. Nader często towarzyszy mu wrośniak szorstki (Trametes hirsuta).Wygląd
Owocnik drewniaka szkarłatnego, zwany w tym wypadku podkładką, łac. stromata, w postaci poduchowatej, skorupiastej, spłaszczonej i prawie półkolistej, o średnicy 2-9 mm oraz wysokość 1,5-7 mm. Pobliskie podkładki drewniaka nierzadko zlewają się formując skupiska o nieregularnym, jakby rozlanym kształcie. Pod powierzchnią zawiązują się perytecja, zebrane w charakterystyczne „kopczyki”, stąd charakterystyczne punktowanie bądź gruzełkowanie tego gatunku. Pod perytecjami zaś znajduje się czarny rdzeń podkładki. Z wiekiem kolor okazu zmienia się z ceglastoczerwonego na szary lub niemal czarny.Miąższ czarny, zdrewniały, twardy. Po wyschnięciu staje się bardzo kruchy.
Wysyp zarodników czarny. Wymiary spor drewniaka szkarłatnego: 11-15 x 5,5 - 7,5 mikrona. Zarodniki gładkie, ciemnobrązowe, nieprzezroczyste, kształtu ziaren fasoli (eliptyczno-jajowate).
Drewniaka szkarłatnego można łatwo pomylić z wieloma innymi grzybami z tegoż rodzaju. Drewniak czerwonawy (H. rutilum) też przybiera różne odcienie czerwieni i też preferuje martwe drewno buków – z całkowitą pewnością odróżnić je można wyłącznie przez obserwacje zarodników pod mikroskopem. Łudząco podobny jest także drewniak pierzasty (H. howeanum) – mający gładszą powierzchnię, pozbawioną „kopczyków” perytecjów. Poza tym d. pierzasty produkuje okazalsze spory. Oba gatunki mają jednak niemalże taki sam chemotyp (stężenie rodzajowo i gatunkowo specyficznych metabolitów wtórnych) a ich strzępki mogą zrastać się, toteż jest sprawą dyskusyjną, na ile w ogóle są odrębnymi gatunkami?
Wyraźniej inny jest drewniak brunatny (H. fuscum): brązowawy oraz mniejszy od d. szkarłatnego. Ponadto zasiedla nieco inne gatunki drzew, raczej leszczynę i olszę niż buka. Warstwiak zwęglony (Daldinia concentrica) i zgliszczak pospolity (Kretzschmaria deusta) też są dość podobne do drewniaków lecz charakteryzują się większymi podkładkami, tudzież głęboko czarnym, węglistym kolorem. Ponadto zgliszczak atakuje i zasiedla jeszcze żywe drzewa, a warstwiak preferuje drewno martwe, ale dopiero zaczynające się rozkładać.
Właściwości
Drewniak szkarłatny jest grzybem niejadalny, saprotrof.Zastosowanie
Brak.Bibliografia
- Przewodnik do ćwiczeń z fitopatologii; “Błaszkowski J., Mariusz Tadych M., Madej T. 1999”; Wyd. Akademii Rolniczej, Szczecin.;
- Gerhardt E. 2006. ; “Grzyby. Wielki ilustrowany przewodnik. Ponad 1000 opisanych gatunków. ”; Wyd. Klub dla Ciebie, Warszawa.;
- Gumińska B., Wojewoda W. 1985. ; “Grzyby i ich oznaczanie. ”; PWRiL, Warszawa. ;
- Mułenko W., Majewski T., Ruszkiewicz-Michalska M. 2008. ; “A preliminary checklist of Micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski.”; Instytut Botaniki PAN im. W. Szafera, Kraków.;
- Škubla P. 2007. ; “Wielki atlas grzybów. ”; Dom wydawniczy Elipsa, Poznań. ;
- Wojewoda W. 2003.; “Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski.”; Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, Kraków.;
