Jest to nietoperz średniej wielkości, o długości ciała 40 -55 mm, rozpiętości skrzydeł 220-260 mm, długości ogona 37 -46 mm, długości ucha 16 -19 mm i wadze 5 -12g. Futro wykazuje osobniczą zmienność ubarwienia - na grzbiecie jest jasnobrązowe, brązowe lub szarobrązowe, na spodzie szarawe lub białawe. Uszy są jasne, w górnej części zaokrąglone, wywinięte do wewnątrz. Między przednimi kończynami, bokiem ciała, krótkimi tylnymi nogami, a ogonem rozpięte są błony lotne tworzące u tego gatunku dość szerokie skrzydła. Zgrubiały brzeg błony ogonowej pokrywają dwa rzędy wystających, sztywnych włosów.
Nocek Natterera zamieszkuje całą Europę za wyjątkiem środkowej i północnej Skandynawii. W Polsce występuje prawdopodobnie w całym kraju na terenach niżowych. Najliczniejszy jest w zachodniej części kraju. Jest gatunkiem chronionym o niskim stopniu zagrożenia.
Tryb życia
Jak wszystkie nietoperze nocek Natterera jest aktywny nocą. Dzienne kryjówki mieszczące się w dziuplach, skrzynkach lęgowych dla ptaków, szczelinach murów i strychach opuszcza późnym wieczorem. Porusza się powolnym lotem po linii prostej. Zimuje koloniami w piwnicach, starych kopalniach, studniach i jaskiniach. Najchętniej zamieszkuje obszary zalesione, pojawia się w osiedlach ludzkich. Samice latem tworzą stada liczące do 40 osobników. Gatunek ten niechętnie wylatuje w czasie wietrznej pogody. Tak jak inne nietoperze do orientowania się w otoczeniu wykorzystuje echolokację (wysyłanie ultradźwięków, które odbijają się od przedmiotów, a następnie odbieranie ich).
Rozmnażanie, opieka nad potomstwem i rozwój tego ssaka nie są dobrze poznane. Wiadomo, że samica w czerwcu rodzi jedno młode. Nocek Natterera żyje średnio 15 lat, ale może dożyć nawet 23 lat.
