Długość ciała świni rzecznej może sięgać 150 cm, wysokość w kłębie 80 cm, masa ciała średnio wynosi 80 kg, ale może dochodzić do 130 kg. Zwierzę to ma stosunkowo gęste owłosienie o nietypowej w rodzinie świniowatych rudej barwie. Wydłużone uszy zakończone są kosmykami długich włosów. Kosmaty jest także koniec ogona. Pysk jest ciemnoszary, poniżej niego widać białawe bokobrody. Wzdłuż karku i grzbietu ciągnie się jasna grzywa. U samca występują brodawkowate guzy przed oczami. Są one ukryte w sierści. Samice mają 3 pary sutek. Zwierzę może stroszyć pęczki włosów na uszach i bokobrodach, przez co wydaje się większe. Młode są ciemnobrązowe w podłużne żółtawe paski. 

1. Występowanie
2. Tryb życia
3. Odżywianie
4. Rozmnażanie i rozwój
5. Systematyka
6. Galeria zdjęć

Występowanie

Świnia rzeczna występuje w Afryce na południe od Sahary oraz na Madagaskarze. Jest szeroko rozprzestrzeniona i liczna w niektórych częściach swego zasięgu. 

Tryb życia

Środowiskiem życia świni rzecznej są wilgotne lasy równikowe i monsunowe oraz sawanny i stepy. Jest to zwierzę aktywne w nocy, w dzień szukające schronienia w gąszczach i wykopanych przez siebie norach. Tworzy małe stada - grupy rodzinne składające się z samca - przewodnika i samic z młodymi. Świnia potrafi szybko biegać i dobrze pływać. Jak inne gatunki z tej rodziny ma bardzo dobrze wykształcony zmysł węchu. 

Odżywianie

Świnia rzeczna jest wszystkożerna. Żeruje głównie w nocy. Jej pokarm stanowią korzenie roślin, rzadziej gady i pisklęta. Czasami wyrządza szkody na plantacjach orzeszków ziemnych. 

Rozmnażanie i rozwój

Młode u świni rzecznej przychodzą na świat w grudniu i styczniu. W miocie jest ich od 2 do 8. Samica przed porodem przygotowuje obszerne gniazdo z trawy. Świnia rzeczna może żyć w niewoli do 10 lat.