Troć jeziorowa występuje w wielu europejskich jeziorach. Zamieszkuje jeziora m.in. Rosji, Finlandii, Szwecji i Wielkiej Brytanii. W Polsce spotykana w 10 jeziorach. Największa polska populacja zamieszkuje jezioro Wdzydze.

1. Budowa zewnętrzna
2. Biologia
3. Systematyka
4. Galeria zdjęć

Budowa zewnętrzna

Troć jeziorowa należy do rodziny łososiowate (Salmonidae). Pysk tępo ścięty. Ciało jest wydłużone, krępe. Grzbiet ciemny. Boki ciała są jaśniejsze, zielonkawe. Strona brzuszna jest srebrzysta. Na ciele (głowie, grzbiecie i bokach) znajdują się czarne i czerwone plamy. Płetwa tłuszczowa obecna. Płetwy tłuszczowa i grzbietowa w szarawych lub ciemnobrązowych barwach. Końce płetwy tłuszczowej czerwonawe lub pomarańczowe. Płetwy piersiowe i brzuszne pomarańczowe. Płetwa odbytowa seledynowa, o szarym lub pomarańczowym odcieniu. Płetwa ogonowa początkowo pomarańczowa, z czasem staje się ciemnoszara. Na płetwach piersiowych, brzusznych i odbytowej występuje biały pasek. W środowisku rzecznym zmienia ubarwienie, z srebrnego staje się szara lub brązowa. Różnice między płciami szczególnie widoczne w okresie tarła. Samce są intensywniej ubarwione niż samice. Grzbiet jest oliwkowobrunatny, strona brzuszna od ciemnoszarej do czarnej. U samców w szczęce dolnej jest hak. Ponadto szczęka górna u samców jest nieco dłuższa.

Biologia

Troć jeziorowa jest słodkowodna. Dorosłe osobniki przebywają w toni wodnej wód stojących. Młode trocie jeziorowe pływają przy dnie dopływów jezior. Rozród odbywa się w dopływach i odpływach rzek oraz w jeziorach, w miejscu o żwirowym lub kamienistym dnie. Do rozrodu przystępuje od września do grudnia. Samica składa od 2000 do 17 000 ziaren ikry. Średnica jaj wynosi 4,5-6 mm. Ikra składana jest do gniazda (mierzącego 3,5 metra). Młode po 1-3 latach spływają do jeziora. Dojrzałość płciową osiąga między trzecim a siódmym rokiem życia. Troć jeziorowa żywi się bezkręgowcami (m.in. owadami, skorupiakami, mięczakami) oraz kręgowcami (innymi rybami).