Czebaczek amurski (Pseudorasbora parva)

Występowanie

Czebaczek amurski jest gatunkiem wschodnioazjatyckim. Naturalny zasięg występowania obejmuje głównie dorzecza Amuru, Huang-ho oraz rzeki Półwyspu Koreańskiego i wysp japońskich. W wyniku sztucznych przesiedleń opanował znaczny obszar byłego Związku Radzieckiego i Europy.

Budowa zewnętrzna

Ryba drobna. Głowa stosunkowo mała. Otwór gębowy górny. Pysk niewielki. Zęby gardłowe jednoszeregowe. Ciało wydłużone, dwubocznie spłaszczone, niewygrzbiecone. Barwa ciała żółtozielonkawa bądź szarawa, grzbiet jest ciemniejszy, boki oraz spód jaśniejsze. Linia boczna pełna oraz prosta. Łuski pokrywające ciało duże i cykloidalne. Płetwy piersiowe umieszczone nieco przed płetwą grzbietową. Płetwy grzbietowa i odbytowe krótkie. Płetwa ogonowa duża i głęboko rozwidlona. Barwa płetw jasnożółta. Dymorfizm płciowy widoczny w okresie rozrodczym. U samców w tym czasie występuje wysypka perłowa, ponadto ubarwienie ciała samców ciemnieje, natomiast samic jaśnieje. Dodatkowo samce są nieco większe od samic. U młodych osobników od głowy wzdłuż boków ciągnie się ciemny pas.

Biologia

Preferuje wody płytkie, silnie zarośnięte. Zasiedla niewielkie jeziora, starorzecza, stawy rybne i rzeczne zatoczki. Do rozrody przystępuje między kwietniem, a sierpniem, przy temperaturze wody 15 do 29 stopni Celsjusza. Podczas tarła na jednego samca przypada kilka samic. Ikra składana jest na kamieniach, muszlach, a także na roślinności. Samica składa od kilkuset do kilku tys. ziaren ikry. Średnica żółtawych jaj wnosi od 1,4 do 1,9 mm. Samiec przed rozrodem oczyszcza miejsce na które samica złoży ikrę. Następnie strzeże jaj do momentu wylęgu. Wylęg przy temperaturze wody 20 stopni Celsjusza następuje po trzech dniach, przy niższej temperaturze czas się wydłuża. Dojrzałość płciową osiąga w pierwszym roku życia. Żyje do 5 lat. W naszym kraju gatunek obcy. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). Pożywia się planktonem, drobnymi owadami oraz roślinnością.