Dront dodo (Raphus cucullatus)

Wstęp

Dront dodo to jedyny gatunek w rodzaju Raphus. Gatunek wymarły (kategoria EX na liście IUCN). Odkryty został w 1598 roku. Ostatnie ptaki zostały zabite w 1662 roku. Historia dodo często przytaczana jest jako typowy model wymierania gatunku, który zamieszkując oddaloną od stałego lądu wyspę, w skutek braku naturalnych wrogów stał się gatunkiem nielotnym. Pojawienie się człowieka na wyspie, polowania, przywiezienie na wyspę drapieżników i konkurentów oraz wylesianie spowodowało wymarcie tego ptaka.

Wygląd

Ubarwienie dront dodo było różnorodne, od białego przez szare, po żółtobrązowe, brązowe do czarnego. Przednia część głowy naga, o szarawej lub niebieskawej barwie. Oczy małe. Tęczówki oczne białe. Dziób był masywny, z haczykowatym zakończeniem, o barwie żółtawej, zielonkawej, popielatej bądź czarnej. Głowa stosunkowo duża. Szyja dosyć krótka. Tułów krępy. Skrzydła krótkie, uwstecznione. Nogi były krótkie i mocne, o barwie żółte, z ciemnymi pazurami. Stopy były zakończone trzema palcami skierowanymi do przody i jednym do tyłu. Ogon krótki, w formie kędzierzawych piór. Występował dymorfizm płciowy, samice były mniejsze od samców.

Występowanie

Dront dodo był endemitem Mauritiusa – niewielkiej wyspy, znajdującej się na Ocean Indyjskim, około 900 km na wschód od Madagaskaru.

Biotop

Dront dodo na obrazach i rysunkach często umieszczany jest nad samym brzegiem oceanu. Jednak jego siedliskiem były prawdopodobnie suche lasy (porastające w przeszłości niemal całą wyspę), zarośla i prawdopodobnie obszary górskie. Był ptakiem prowadzącym naziemny tryb życia.

Lęgi

Rozród dront dodo jest słabo poznany. Gnieździł się na ziemi. Gniazdo zbudowane było z materiałów roślinnych. Samica składała jedno jajo. Inkubacja trwa około 4 do 6 tygodni. Wylęg następował w sierpniu. Podaje się ze dożywał 10-30 lat.

Pokarm

Istnieją różne dane na temat żywienia dront dodo. Jedne źródła podają że był roślinożerny i żywił się w głównej mierze owocami, nasionami i korzeniami. Z kolei inne źródła mówią że był wszystkożerny (w jego diecie znajdowały się m.in. ryby, małże).