Fregata wielka (Fregata magnificens)

Wstęp

Największa z fregat. Niezaobserwowana w Polsce. W locie dobrze widoczny ciemny, długi ogon, rozwidlony na końcu. Po za tym, w trakcie lotu widać spiczaste ciemne skrzydła oraz białą pierś (u samicy). Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN).

Wygląd

Tęczówka oczna ciemna. Dziób jasnoszary, długi, wąski, z ostrym zakończeniem. Szyja krótka. Ubarwienie ciała czarne, z metalicznym, fioletowym połyskiem na wierzchu, oraz zielonym połyskiem głowy. Skrzydła wąskie, długie, ciemne, spiczaste. Ogon długi, ciemny, głęboko wcięty. Nogi krótkie, różowe. Dymorfizm płciowy dobrze widoczny. Samce różnią się od samic czarną piersią oraz czerwonym workiem na gardle (który nadymają, zwiększając go kilkukrotnie, w okresie godowym). Są także nieco mniejsze od samic. Dymorfizm wiekowy dobrze zaznaczony osobniki młodociane mają białą głowę, szyję oraz pierś, a nogi są u nich szarawe.

Występowanie

Fregaty wielkie zamieszkują Wyspy Galapagos, zachodnie wybrzeża Ameryki Południowej i Północnej od Peru po Los Angeles w Stanach Zjednoczonych oraz zachodnie wybrzeża Ameryk od Argentyńskiego Buenos Aires po morze Karaibskie i zatokę Meksykańską. Ponadto występują na Wyspach Zielonego Przylądka w pobliżu zachodniego wybrzeża Afryki

Biotop

Fregaty większość czasu spędzają w locie. Są związane z wyspami i wybrzeżami porośniętymi niską roślinnością, krzakami, niewielkimi drzewami, kamienistymi plażami i nagimi skałami.

Lęgi

Gatunek monogamiczny. Gnieździ się w koloniach, na krzewie, drzewie, bądź na ziemi. Samiec zbiera materiał na gniazdo (głównie gałęzie), które buduje samica. Samica składa jedno białe jajo. Czas wysiadywania (przez oboje rodziców) wynosi niecałe dwa miesiące. Pisklęta są karmione przez oboje rodziców do trzeciego miesiąca po wykluciu. Później młode są karmione tylko przez samicę nawet do roku.

Pokarm

W jej diecie znaleźć można głównie pokarm zwierzęcy, zarówno kręgowce (ryby, pisklęta oraz jaja ptaków) jak i bezkręgowce (skorupiaki, mięczaki). Pokarm zdobywa z powierzchni wody, przy kutrach rybackich bądź podbierając go innym ptakom (rybitwom, mewą), poprzez ich atakowanie.