Jelonek czubaty (Elaphodus cephalophus)

Wygląd

Jelonek czubaty należy do rodziny jeleniowate (Cervidae). Reprezentowany jest przez cztery podgatunki. Posiada niewielkie poroże, schowane pod czarno brązowym czubem z sierści. Górne kły są silnie rozwinięte, zakrzywione. Występuje dymorfizm zębowy, u samców kły są dłuższe, u samic często niewidoczne. Uszy są małe i szerokie. Ubarwienie ciała ciemno brązowe do szarego. Spód jest jasny. Ogon krótki, biały od spodu. U młodych osobników na grzbiecie znajdują się białe plamki, które z czasem zanikają.

Występowanie

Jelonek czubaty występuje w środkowych i południowych Chinach: od wybrzeża na wschodzie po przedgórza Himalajów na zachodzie oraz od granicy państwa i dorzecza rzeki Xi Jiang po 35 stopień szerokości geograficznej północnej. Istnieją dane historyczne i współczesne doniesienia o występowaniu tego gatunku w północnej Birmie, lecz mimo wieloletnich badań informacje te nie zostały potwierdzone.

Tryb życia

Jelonek czubaty zamieszkuje głównie nizinne i górskie wilgotne lasy tropikalne na wysokościach od około 300 m do 4750 m n.p.m. Notowany jest przeważnie z obszarów gęsto zarośniętych znajdujących się w pobliżu wody. Żyje pojedynczo lub w parach. Zwierzę terytorialne. Aktywny o świcie i zmierzchu. Jego liczebność maleje. Jest gatunkiem bliskim zagrożenia (kategoria NT na liście IUCN). Zagraża mu kłusownictwo i utrata siedlisk.

Odżywianie

Jelonek czubaty jest roślinożerny. W jego diecie wyróżnić można trawę, liście, gałązki oraz owoce.

Rozmnażanie i rozwój

Jelonek czubaty przystępuje do rozrodu na jesień. Ciąża trwa 180 dni. Samica rodzi jedno, rzadziej dwa młode. Poród odbywa się od wiosny do wczesnego lata. Młode pozostaje przy samicy do szóstego miesiąca. Samica osiąga dojrzałość płciową w osiemnastym miesiącu życia. Na wolności żyje do 10-12 lat.