Jemiołuszka zwyczajna (Bombycilla garrulus)

Wstęp

Jemiołuszka zwyczajna jest wielkości szpaka. Polska nazwa nawiązuje do ulubionego pożywienia, czyli jemioły. W locie przypomina szpaka przez podobną sylwetkę, choć ma zupełnie inne ubarwienie. Widywana stadnie.

Wygląd

Jemiołuszka zwyczajna to ptak dobrze rozpoznawalny. Ma charakterystyczny duży czubek na ciemieniu o barwie rudobrązowej i żółtą końcówkę sterówek. Czarna wąska maska, a pod nią również czarny śliniak. Brzuch beżowy, grzbiet szary. Na skrzydłach żółto-biało-czerwony rysunek. Krępej budowy z grubą szyją i krótkim ogonem. Pióra pod ogonem rude. Nogi i dziób ciemne. Samce od samic różnią się między innymi ostrym skrajem śliniaka, u samic jest on rozmyty. Żółty pas sterówek u niego jest szerszy, a na lotkach wyraźniejszy biało-żółty wzór. Dodatkowo na skrzydłach ma więcej czerwonych rogowych płytek, które ponadto są większe. Młode różnią się jeszcze węższym żółtym pasem na sterówkach, nie mają białych brzegów na chorągiewkach skrzydeł.

Występowanie

Jemiołuszka zwyczajna występuje na północnych obszarach Europy oraz Azji. Zimę spędza na obszarze klimatu umiarkowanego. Czyli między innymi Polska jest dla nich „ciepłym krajem”.

Biotop

Jemiołuszka zwyczajna zamieszkuje tajgę. Największe populacje tego gatunku występują w rozległych lasach iglastych i mieszanych krajów skandynawskich.

Lęgi

Jemiołuszka zwyczajna sezon lęgowy spędza w okolicach koła podbiegunowego na północy całej Eurazji. Zakłada gniazda na drzewach iglastych (zwykle licznych na tych obszarach), czasem w lasach brzozowych. Gniazdo wysoko na gałęzi, ma kształt czarki zbudowanej z gałązek i wyścielonej mchem, trawą, porostami, włosiem i puchem. Jemiołuszka zwyczajna składa niebieskawe, nielicznie nakrapiane jaja w liczbie od 4 do 6. Jaja wysiadywane są przez samicę przez około 2 tygodnie i w ciągu kolejnych 2 tygodni młode uzyskują lotność.

Pokarm

Jemiołuszka zwyczajna, zgodnie z nazwą upodobała sobie przede wszystkim owoce jemioły. W przypadku niedostępności ulubionej rośliny lub w przypadku konkurencji ze strony większych i silniejszych ptaków (między innymi paszkota) jemiołuszka zwyczajna pożywia się owocami jarzębiny, głogu, ligustru i czasem innymi owocami. Żerują w dużych stadach i zwykle przesiadują w jednym miejscu zasobnym w pokarm dopóki całkowicie nie ogołocą okolicy z dostępnych owoców.