Mnicha (Myiopsitta monachus)
![Mnicha nizinna. By Luis Argerich (originally posted to Flickr as Birds from Temaiken) [CC BY 2.0], via Wikimedia Commons](https://www.ekologia.pl/wp-content/uploads/2023/03/677px-Myiopsitta_monachus_-Temaiken_Zoo-8_max.jpg)
Wstęp
Mnichę wielkością można porównać do sierpówki. Ptak w Polsce na wolności jak dotąd niezaobserwowany. W locie dobrze odznaczają się niebieskie lotki. Ptak towarzyski, tworzący stada.
Wygląd
Dziób jasnopomarańczowy, mocno wygięty ku dołowi, z haczykowatym zakończeniem. Tęczówka oczna brązowa. Obrączka oczna jasnoszara. Czoło, policzki, podgardle, gardło oraz pierś w barwie jasnoszarej. Na piersi delikatne prążkowanie. Potylica, kark i wierzch ciała jaskrawozielone. Spód żółto-zielonkawy. Skrzydła ciemnoniebieskie. Ogon zielony, długi i spiczasty. Stopy szare. Występuje w kilku mutacjach barwnych (m.in. żółtej, niebieskiej). Brak widocznego dymorfizmu między samicą a samcem. Osobniki młodociane podobne są do dorosłych, choć na czole mają więcej zielonego upierzenia.
Występowanie
Naturalnym obszarem występowania mnichy jest środkowa i południowa Ameryka Południowa: środkowa i północna Argentyna, Paragwaj, Urugwaj, południowa Brazylia i Boliwia. W górach Boliwii występuje podgatunek mnichy: mnicha górska, przez część naukowców uważana za odrębny gatunek (w odróżnieniu od pozostałych populacji – mnichy nizinnej). Ponadto mnichy były celowo introdukowane, lub uciekły z niewoli w wielu miejscach na świecie. Największe populacje utrzymują na terenie południowych i wschodnich Stanów Zjednoczonych.
Biotop
Zamieszkuje obszary klimatu umiarkowanego i subtropikalnego. Występuje w suchych lasach, luźnych zadrzewieniach i częściowo otwartych sawannach. Często na terenach zamieszkałych przez człowieka. Trzyma się terenów miejskich głównie tam, gdzie została sztucznie wprowadzona do środowiska.
Lęgi
Gnieździ się na drzewie, w koloniach. Gniazdo zbudowane jest z gałęzi i może mieć kilka komór. Samica składa od 5 do 12 białych jaj. Czas wysiadywania wynosi 23-24 dni. Po 1,5 miesiąca młode opuszczają gniazdo.
Pokarm
Żywi się głównie pokarmem roślinnym (nasionnasionami, pąkami kwiatowymi, owocami). Żeruje na drzewach, bądź na ziemi. W jej diecie znaleźć nożna także pokarm zwierzęcy (owady – zarówno dorosłe jak i larwy).