Nocek Bechsteina (Myotis bechsteinii)

Nazywana/y także: nietoperz Bechsteina

Spis treści

Wygląd
Występowanie
Tryb życia
Odżywianie
Rozmnażanie i rozwój

Wygląd

Nietoperz średniej wielkości. Pysk spiczasty, długi, barwy czerwonawo brązowej. Uszy jasnoszare, bardzo długie (do 29 mm). Koziołek nożowaty, osiąga połowę długości ucha. Ubarwienie futra po stronie grzbietowej w brązowych bądź czerwonawo brązowych tonacjach. Spód ciała wyraźnie jaśniejszy, szary lub jasnobeżowy. Błona lotna szarobrązowa, rozpoczyna się tuż przy nasadzie palców stóp. Ostroga bez płatka skórnego. Skrzydła szerokie, krótkie. Dymorfizm płciowy oznacza się w drugorzędowych cechach płciowych (prącie), widocznych tylko przy schwytaniu. U młodych osobników futerko jest szarawe.

Występowanie

Zamieszkuje centralną i zachodnią Europę, południowe krańce Półwyspu Skandynawskiego, południową Wielką Brytanię, częściowo Półwysep Iberyjski, Półwysep Apeniński, Korsykę, Sycylię, Półwysep Bałkański oraz wyspowo Turcję i Kaukaz.

Tryb życia

Zamieszkuje przede wszystkim lasy bukowe. Spotykany także w lasach liściastych i mieszanych z domieszką buka, często w górach. Preferuje głównie starodrzewia. Kryjówki letnie oraz zimowiska są w niedużej odległości od siebie. W lecie zasiedla dziuple drzew, skrzynki dla ptaków i nietoperzy. Żyje pojedynczo bądź w koloniach, z innymi gatunkami nietoperzy (m.in. nockiem rudym). Korzysta z wielu kryjówek. Samice tworzą kolonie rozrodcze (liczące od 10 do 80 osobników), samce żyją pojedynczo. Zimuje w jaskiniach, sztolniach. Hibernuje pojedynczo, rzadziej po kilka osobników. Hibernacja trwa od października do marca. Dożywa maksymalnie do 21 lat. W Polsce gatunek rzadki, objęty ochroną ścisłą. W Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt figuruje jako gatunek bliski zagrożenia (kategoria NT). Według Czerwonej Listy IUCN jest gatunkiem bliskim zagrożenia (kategoria NT).

Odżywianie

Owadożerny. Żywi się motylami, ich gąsienicami, chrząszczami, muchówkami, a także pająkami. Pokarm zdobywa po zmierzchu, z roślinności, w locie, nisko nad ziemią oraz w koronach drzew .

Rozmnażanie i rozwój

Do rozrodu przystępuje raz w roku lub rzadziej. Gody tego ssaka rozpoczynają się w sierpniu i trwają do wiosny, w tym czasie samica zostaje zaplemniona. Zapłodnienie następuje po wybudzeniu ze snu zimowego. Samica rodzi 1 młode. Młode przychodzą na świat między czerwcem a lipcem. Po miesiącu młode uzyskują zdolność lotu.

Systematyka