Piegża (Curruca curruca)

Wstęp
Pokrzewka nieco mniejsza od wróbla. W kraju jest bardzo licznym wędrownym gatunkiem lęgowym. Wcześniej należała do rodzaju Sylvia. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN).
Wygląd
Dziób krótki, ciemny i wąski. Tęczówka oczna brązowawa bądź szarawa. Niektóre osobniki z jasnoszarą brwią. Ciemię i potylica szarawe. Pokrywy uszne nieco ciemniejsze od reszty głowy. Podgardle i gardło białe. Sylwetka krępa. Wierzch szarobrązowy. Występuje zmienność w ubarwieniu wierzchu (od jasnobrązowych po ciemnoszare). Spód jasny. Ogon krótki i wąski. Nogi ciemne. Brak dymorfizmu płciowego. Osobniki młodociane rozróżniane po krawędziach dwóch zewnętrznych sterówek.
Występowanie
Występuje w Eurazji. W Europie nie jest spotykana jedynie na półwyspie Iberyjskim, we Włoszech, w większości obszarów Francji i na północy Wysp Brytyjskich. W Azji występuje w szerokim pasie centrum kontynentu po północne Chiny. Wszędzie na obszarze występowania jedynie sporadycznie przekracza koło podbiegunowe. Na zimowiska wędruje do Afganistanu, Pakistanu i Indii oraz na półwysep Arabski, ponadto jej zimowiska znajdują się w dolinie Nilu i na południe od Sahary.
Biotop
Zamieszkuje bardzo różnorodne siedliska. Unika jedynie rozległych, gęstych lasów. Zwykle spotykana na terenach luźno zadrzewionych, częściowo otwartych, często w pobliżu osad ludzkich.
Lęgi
Gatunek monogamiczny. Gnieździ się w krzewie do wysokości półtora metra nad ziemią. Gniazdo buduje z łodyg, gałązek, traw, a wyściela je włosiem i piórami puchowymi. Przeważnie jeden lęg w roku. Samica składa od 5 do 6 jasnych jaj, w ciemne plamki. Czas wysiadywania wynosi około 12 dni. Do 14 dni po wykluciu pisklęta opuszczają gniazdo. Po wylocie młode są jeszcze przez jakiś czas dokarmiane przez rodziców.