Pingwin szczotkoczuby (Eudyptes sclateri)

Wygląd
Pingwin szczotkoczuby należy do rodziny pingwiny (Spheniscidae). Ubarwienie ciała w biało czarnej tonacji. Głowa, podgardle oraz górna część gardła są czarne. Nad okiem znajdują się dłuższe, żółte pióra tworzące brew. Dziób jest masywny, pomarańczowo brązowy. Pod dziobem znajduje się nagi, białawy pas skóry. Wierzch ciała niebiesko czarny. Spód jest biały. Gatunkiem podobnym jest między innymi pingwin grubodzioby (Eudyptes pachyrhynchus). Obie płcie są podobne, chociaż samce są większe od samic.
Występowanie
Kolonie rozrodcze pingwina szczotkoczubego znane są jedynie na dwóch wyspach Nowej Zelandii: na Antypodach i Wyspach Bounty. Poza stałymi miejscami występowania obserwuje się te pingwiny na stałym lądzie Nowej Zelandii, Wyspie Campbell, Wyspach Snares i Wyspach Chatham, a nawet w południowej Australii i na Falklandach.
Biotop
Biologia pingwina szczotkoczubego jest słabo poznana. Większość życia spędza w chłodnych wodach subarktycznych. Zakłada ogromne kolonie na skalistych klifach ze skąpą roślinnością (nieliczne krzewy, roślinność trawiasta) i znikomą warstwą gleby. Jego gniazda znajdują się do wysokości 75 m. Jego liczebność maleje. Na liście IUCN jest gatunkiem zagrożonym wymarciem (kategoria EN). Do zagrożeń zaliczyć zmiany klimatu oraz zmniejszenie bazy pokarmowej przez rybołówstwo.
Lęgi
Pingwin szczotkoczuby gnieździ się wspólnie z pingwinem złotoczubym (Eudyptes chrysolophus) w dużych koloniach. Do rozrodu przystępuje w październiku. Jest gatunkiem monogamicznym. Samica skład dwa jaja, jednak zwykle wysiadywane jest tylko jedno jajo. Pierwsze złożone jajo jest widocznie mniejsze od drugiego jaja. Początkowo jajo jest białawe z zielonym bądź niebieskim odcieniem, z czasem staje się brązowe. Inkubacja trwa około 35 dni. Oboje rodzice zajmują się wysiadywaniem jaja oraz pełnią opiekę nad potomkiem. W lutym młode staje się niezależne.
Pokarm
W diecie pingwina szczotkoczubego znaleźć można zarówno bezkręgowce (skorupiaki, mięczaki) jak i kręgowce (ryby).