Płomykówka zwyczajna (Tyto alba)

Wstęp
Płomykówka zwyczajna to średniej wielkości sowa, mniejsza od puszczyka. Poluje głównie w nocy. W kraju jest nielicznym, osiadłym gatunkiem lęgowym. Niekiedy w trakcie polowania leci ze zwisającymi nogami. W locie widoczny jasny spód zaokrąglonych skrzydeł.
Wygląd
Głowa duża, zaokrąglona. Płomykówka zwyczajna jest sercowata, jasna szlara. Tęczówki oczne ciemne. Dziób długi, cienki, jasny. Sylwetka jest dosyć smukła. Skrzydła długie. Nogi dosyć długie. Wierzch i głowa szarawe, cętkowane Występuje u niej zmienność w ubarwieniu. U części spód jasny, bądź żółtopomarańczowy. Ogon krótki. Dymorfizm płciowy nie jest widoczny, samice są nieco większe od samców.
Występowanie
Płomykówka zwyczajna ma największy obszar występowania wśród sów. Zamieszkuje Amerykę Północną prócz Kanady, całą Amerykę Południową, zachodnią, południową i centralną Europę, Bliski Wschód, niemal całą Afrykę, południowo-wschodnią Azję, Indonezję i Australię. W związku z szerokim występowaniem opisano wiele podgatunków.
Biotop
Płomykówka zwyczajna zamieszkuje obszary otwarte i częściowo zakrzaczone z niewielkimi zadrzewieniami, skraje lasów, pola uprawne, łąki i wrzosowiska. Bardzo często jest spotykana w pobliżu osad ludzkich.
Lęgi
Płomykówka zwyczajna to gatunek monogamiczny. Gnieździ się na drzewach, w budynkach, w szczelinach skalnych, jak również w budkach lęgowych. Gniazdo bywa wyścielone wypluwkami. Ilość lęgów zależy od ilości pożywienia, od jednego do trzech w roku. Samica składa od 3 do 4 (maksymalnie do 12) białych jaj. Czas wysiadywania (przez samicę) wynosi około miesiąca. Samiec w tym czasie karmi samicę. Młode pozostają w gnieździe do dwóch miesięcy od wyklucia. Rodzice sprawują opiekę nad młodymi jeszcze przez kilka tygodni po ich wylocie z gniazda. Dojrzałość płciową osiąga w pierwszym roku życia.
Pokarm
Płomykówka zwyczajna żywi się głównie pokarmem zwierzęcym: kręgowcami (gryzoniami, nietoperzami, drobnymi ptakami, płazami, gadami), oraz bezkręgowcami (owadami). Poluje z czatowni oraz w locie.