Ryś rudy (Lynx rufus)

Wygląd

Ryś rudy należy do rodziny kotowate (Felidae). Ubarwienie ciała jest zmienne, zwykle brązowe lub szaro brązowe. Wierzch ciała w ciemne plamy i pręgi. Strona brzuszna jest jaśniejsza, biała. Oczy są żółte. Źrenice pionowe. Uszy są trójkątne. Na uszach występują pędzelki. Ogon jest czarno zakończony. Samice są mniejsze od samców.

Występowanie

Ryś rudy występuje w Ameryce Północnej. Zamieszkuje południową Kanadę, niemal całe USA i Meksyk. Najdalej na północ jego zasięg sięga środkowej Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie, na południu sięga Przesmyku Tehuantepec w południowym Meksyku. Spotykany do wysokości około 3500 m n.p.m.

Tryb życia

Ryś rudy zamieszkuje różnorodne siedliska. Spotykany jest w lasach mieszanych, liściastych i wilgotnych, na bagnach, terenach otwartych, półpustyniach. Unika obszarów intensywnie użytkowanych rolniczo. Ryś rudy prowadzi samotny tryb życia. Jest gatunkiem terytorialnym. Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC). Wpisany jest do konwencji CITES (załącznik II). Zwierzę zabijane dla sportu oraz dla futra.

Odżywianie

Ryś rudy jest drapieżnikiem. W jego diecie znaleźć można zwierzęta kręgowe (ssaki, ptaki, gady) oraz bezkręgowce (owady). Największy udział stanowią zającowate. Ryś rudy na swoje ofiary poluje z zasadzki.

Rozmnażanie i rozwój

Ryś rudy przystępuje do 1-2 miotów w roku. Poród odbywa się między kwietniem a majem. Samica rodzi od dwóch do czterech młodych. Ciąża trwa 60-70 dni. Młode przychodzą na świat w jaskini lub w wydrążonym pniu. Kocięta po urodzeniu ważą ok. 280-340 g. Opieką nad potomstwem pełni wyłącznie samica. Po 10 dniach młode otwierają oczy. Do dwóch miesięcy młode karmione są mlekiem matki. Młode usamodzielniają się w dwunastym miesiącu życia. Ryś rudy osiąga dojrzałość płciową w drugim życia. W niewoli może dożyć do 25 lat. Na wolności żyje krócej, zwykle do 10 lat.