Ślimakojad żółtooki (Helicolestes hamatus)

Wygląd

Ślimakojad żółtooki należy do rodziny jastrzębiowate (Accipitridae). Tęczówka oczna jest pomarańczowo żółta. Dziób jest ciemny, smukły oraz zakrzywiony. Woskówka oraz okolice oka są żółtopomarańczowe lub czerwonawe. Ubarwienie łupkowo szare. Skrzydła są szerokie. Ogon czarny, krótki i kwadratowy. Nogi są pomarańczowo czerwone. Stopy wyposażone są w długie, czarne i zakrzywione szpony. Samice są nieznacznie większe. Gatunkiem podobnym jest ślimakojad czerwonooki (Rostrhamus sociabilis).

Występowanie

Ślimakojad żółtooki występuje w północnej Ameryce Południowej: w północnym Peru, północnej Boliwii, północnej Brazylii, północno-wschodnim Ekwadorze, Kolumbii, skrajnie południowej Panamie, Wenezueli, Gujanie, Surinamie i Gujanie Francuskiej. Jest ptakiem osiadłym.

Biotop

Środowiskiem występowania ślimakojada żółtookiego są głównie nizinne lasy tropikalne (występuje do około 800 m n.p.m.), lasy podmokłe i zalewowe, bagna, torfowiska, brzegi jezior i rzek oraz lasy gospodarcze i rzadziej obszary użytkowane rolniczo. Jest związany z terenami zalesionymi. Unika bezdrzewnych, otwartych przestrzeni. Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC).

Lęgi

Ślimakojad żółtooki przystępuje do rozrodu w porze deszczowej. Gatunek monogamiczny, tworzy pary na całe życie. Gnieździ się na drzewie, zwykle nad wodą. Gniazd zbudowane jest z gałęzi. Samica składa dwa białawe, plamkowane jaja. Czas wysiadywania wynosi około 30 dni. Wysiadywaniem jaj oraz opieką nad potomstwem zajmują się oboje rodzice. Młode zyskują zdolność lotu po 40 dniach.

Pokarm

Ślimakojad żółtooki w głównej mierze żywi się mięczakami (ślimakami). Dietę może uzupełnić również innymi bezkręgowcami (skorupiakami).