Żółw lamparci (Geochelone pardalis)

Piękny, duży gatunek żółwia o mocno wysklepionym pancerzu zamieszkujący rozległe sawanny Afryki. W środowisku naturalnym coraz rzadszy, bywa z powodzeniem hodowany przez doświadczonych hobbystów.
Wygląd
Żółw lamparci to piękny gatunek żółwia o mocno wysklepionym pancerzu i mocnych, słupowatych kończynach. Jest kremowy lub żółty, na tym tle występują liczne czarne plamy, niekiedy zlewające się w pasy. Często pośrodku żółtych płytek pancerza występuje duża, brązowa plama. Nazwa pochodzi właśnie od tych charakterystycznych plam na karapaksie. Znane są dwa podgatunki o nieco odmiennym układzie plam i obszarze występowania. Tak piękne kolory czynią go niemal niewidocznym w wysokich trawach sawanny. Z wiekiem jego barwy stają się bledsze.
Występowanie
Żółw lamparci zamieszkuje południowo-wschodnią oraz zachodnią cześć Afryki. Spotykany m. in. w państwach takich jak: Kenia, Uganda, Tanzania, Etiopia, Somalia i Sudan.
Środowisko i tryb życia
Żółw lamparci zamieszkuje tereny suche, przeważnie są to sawanny i stepy pokryte krzaczasta roślinnością i trawami, często wysuszonymi. Jest aktywny w ciągu dnia, kiedy to większość czasu spędza na żerowaniu. Wynika to zarówno z niskiej wartości odżywczej roślin jakie napotyka w środowisku jak i z jego rozmiarów – zwierze tej wielkości musi spożyć dużo pokarmu, a to zajmuje masę czasu. Częstym błędem hodowców jest trzymanie go w zbyt wilgotnym środowisku i podawanie soczystej paszy – co powoduje liczne choroby i znacznie skraca jego życie. Jest samotnikiem.
Rozmnażanie
Samica żółwia lamparciego składa do 30 jaj (przeważnie jednak znacznie mniej, najczęściej od 8 do 12) z których młode legną się po upływie około 4-5 miesięcy. Niespełna miesięczny żółw mierzy zaledwie 5 cm i waży około 20 gram – trudno uwierzyć że może urosnąć niego olbrzym. Dojrzałość płciową osiąga w wieku 12-15 lat.
Pokarm
Pożywienie żółwia lamparciego stanowią trawy, kaktusy oraz wszelkie dostępne w rejonie występowania części roślin. Niekiedy dieta ta bywa uzupełniona o opadłe owoce czy też nasiona, które uda mu się znaleźć. Być może w rzadkich wypadkach dieta jest uzupełniona o niewielkie bezkręgowce czy też resztki padliny jakie uda mu się znaleźć – nie są to jednak informacje potwierdzone. W praktyce hodowlanej traktuje się go jako gatunek wybitnie roślinożerny.
boooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo