Gołąbek cukrówka (Russula alutacea)

Wstęp
Gołąbek cukrówka jest grzybem jadalnym, rzadko występującym na terenie Polski. Przez grzybiarzy jest ceniony za swój bardzo dobry smak i niezwykłe walory zapachowe.
Sezon
Gołąbek cukrówka rośnie od lipca do października.
Występowanie
Gołąbek cukrówka występuje w lasach liściastych, gdzie można go spotkać głównie pod bukami i dębami. Rzadziej rośnie w lasach iglastych – tam znaleźć go można w pobliżu świerku pospolitego i sosny zwyczajnej. Występuje w prawie całej Europie.
Wygląd
Owocnik gołąbka cukrówki osiąga średnicę od 7 do 15 cm. U młodych osobników ma kształt półkulisty, z czasem staje się rozpostarty, starsze okazy na środku są wklęsłe. Może przybierać barwę purpurową lub brązowoczerwoną, z oliwkowym lub zielonym środkiem. Często przyozdobiony jest czerwonymi plamami. Ma gładką, lepką i wilgotną skórę. Brzeg kapelusza jest zaokrąglony i podgięty, u starszych egzemplarzy lekko karbowany.
Blaszki gołąbka cukrówki są grube i rzadkie. Przy brzegu kapelusza są zaokrąglone i zwężone. Czasami rozwidlają się. U młodych osobników mają kremowy kolor, u starszych przybierają barwę ciemnożółtą.
Trzon gołąbka cukrówki osiąga wysokość od 4 do 8 cm. i grubość od 1,5 do 4 cm. Ma walcowaty kształt i jest rozszerzony u szczytu. Jest gładki, błyszczący i jędrny. Wraz z wiekiem staje się żeberkowaty. Ma biały kolor, na którym czasem pojawiają się różowe przebarwienia.
Miąższ gołąbka cukrówki jest gruby i jędrny. Na środku kapelusza ma biały kolor, przy brzegach jest żółty. Ma bardzo dobry, łagodny smak i przyjemny orzechowy zapach.
Gołąbek cukrówka często bywa mylony z gołąbkiem oliwkowym, który ma podobny kolor. Odróżnić je można po trzonie, który u gołąbka oliwkowego u szczytu pokryty jest drobnymi kosmkami oraz po zapachu (gołąbek oliwkowy nie posiada zapachu).
Właściwości
Gołąbek cukrówka jest bardzo smacznym grzybem jadalnym o orzechowym smaku. Brak danych na temat wartości odżywczych.