Gołąbek krwisty (Russula sanguinea)

Tagi

Grzyby niejadalne

Spis treści

Wstęp
Występowanie
Sezon
Wygląd
Zastosowanie
Właściwości

Wstęp

Gołąbek krwisty należy do grzybów mikoryzowych, które wchodzą w symbiozę z roślinami. Strzępki grzyba wnikają w komórki miękiszu kory pierwotnej korzeni rośliny. Grzyb w tym oddziaływaniu przekazuje roślinie sole mineralne i wodę z witaminami. Natomiast od rośliny pobiera niezbędne do rozwoju węglowodany. Ze względu na swój cierpki smak uznaje się go za gatunek niejadalny.

Występowanie

Gołąbek krwisty występuje pojedynczo lub w niewielkich grupach, najczęściej pod sosnami (sosną czerwoną) lub innymi drzewami iglastymi. Preferuje piaszczyste, wilgotne gleby.

Sezon

Gołąbek krwisty zazwyczaj rośnie się w lipcu i trwa do października.

Wygląd

Kapelusz gołąbka krwistego długości od 4-10 cm. Powierzchnia owocnika jest gładka, lepka. Kolor zazwyczaj czerwony do różnych odcieni różu. Niekiedy mogą występować białawe plamy na kapeluszu. Kapelusz jest początkowo wypukły, po jakimś czasie płaski z charakterystycznym lekko wklęsłym środkiem. Skórka ściśle przylega do kapelusza.

Trzon gołąbka krwistego zabarwiony na kolor czerwono-różowy, osiąga długość do 10 cm, grubość 1-3 cm. Powierzchnia trzonu jest gładka i sucha. Na początku trzon jest mięsisty, później pusty. Trzon nie posiada pierścienia i przyjmuje kształt cylindryczny.

Blaszki gołąbka krwistego są przyrośnięte, wąskie. Gdy owocnik się starzeje blaszki z koloru kremowego stają się coraz bardziej ciemne.

Miąższ jest biały, kruchy. Smak kwaskowaty, cierpki. Zapach raczej łagodny, można porównać nawet do lekko owocowego. Po przekrojeniu nie zmienia swojego koloru.

Wysyp zarodników jest w kolorze jasnożółtym, kremowym. Zarodniki są kształtu jajowatego z kilkoma brodawkami na powierzchni.