Gołąbek zmiennobarwny (Russula risigallina)

Nazywana/y także: gołąbek zmienny, gołąbek żółty

Tagi

Grzyby jadalne

Spis treści

Wstęp
Występowanie
Sezon
Wygląd
Zastosowanie
Właściwości

Wstęp

Gołąbek zmiennobarwny należy do grzybów jadalnych. Można go spotkać w wielu odmianach barwnych kapelusza.

Występowanie

Gołąbek zmiennobarwny spotykany jest najczęściej w lasach liściastych. Często związany symbiotycznie z drzewami tj.: dąb, brzoza, buk. Rzadziej pojawia się w lasach iglastych. Występuje w niezbyt licznych grupach w całej Europie.

Sezon

Gołąbek zmiennobarwny pojawia się dosyć powszechnie od wczesnego lata do jesieni (VI-X).

Wygląd

Kapelusz gołąbka zmiennobarwnego jest mały osiąga od 2 do 5 cm. Początkowo kształt wypukły, następnie płaski,aż do wklęsłego. Brzeg owocnika gładki, ale może być też lekko prążkowany. Skórka przy suchej pogodzie jest ciemna, matowa. W warunkach wilgotnych błyszcząca i gładka. Kolor jest dość zmienny od różowo-czerwonego do całkowicie żółtego.

Blaszki gołąbka zmiennobarwnego pierwotnie koloru białego, następnie żółtego. Hymenium (blaszki) przyrośnięte do trzonu. Blaszki mogą być zaokrąglone na brzegach i szeroko oddzielone od siebie.

Trzon gołąbka zmiennobarwnego bezpierścieniowy o grubości do 1 cm i wysokości 3-4 cm. Kolor trzonu głównie biały, w okresie dojrzewania owocników staje się bardziej kremowo-żółty, z plamami. Po dotknięciu trzon brązowieje. W pierwszym okresie pełny, potem staje się pusty,

Miąższ gołąbka zmiennobarwnego jest biały, cienki i bardzo kruchy. Wykazuje słodkawy łagodny smak. Zapach bardzo mało wyczuwalny owocowy, ale przy całkowitym dojrzewaniu przypomina zapach zwiędłej róży (zapach kwiatowy).

Zarodniki gołąbka zmiennobarwnego zaokrąglone lub eliptyczne, koloru żółtego. Na swojej powierzchni mogą posiadać różną ornamentację.

Zastosowanie

Gołąbek zmiennobarwny jest jadalny, ale z powodu małych rozmiarów, swojej kruchości miąższu uważany za mało wartościowy.

Właściwości

Gołąbek zmiennobarwny należy do gatunków mikoryzowych. Ten typ oddziaływania międzygatunkowego umożliwia czerpanie obopólnych korzyści ze współżycia gatunku grzyba i rośliny. Grzyb dzięki temu może przyswajać cukry, niezbędne w procesach metabolicznych organizmu.